ՎԱՀՐԱՄ ԷՄՄԻԵԱՆ
Մայիս 15-ին նախատեսուած Լիբանանի երեսփոխանական ընտրութիւնները տեղի պիտի ունենան լիբանանցի ժողովուրդին մէջ համատարած ուժաթափութիւն, յուսաբեկութիւն, ընկճուածութիւն ու բարոյալքում ստեղծած եւ երկար ժամանակէ մը ի վեր շարունակուող ընկերատնտեսական ճգնաժամի մը պայմաններուն մէջ:
Բարենպաստ մթնոլորտ ստեղծուած է լիբանանեան վաղեմի աւանդութեան` քուէներու գնման երեւոյթի առաւել «ծաղկման» համար: Մինչ տոլարի ներկայ բարձր փոխարժէքը մտածել կու տար, որ այսօր քուէին, իմա՛ մարդոց արժանապատուութեան, գինը շատ աւելի աժան պիտի ըլլայ, սակայն լրատուամիջոցներու մէջ շրջանառուող շշուկներուն համաձայն, քուէին գինը կարգ մը ընտրաշրջաններու մէջ 400-էն մինչեւ 1000 տոլարի միջեւ կը տարուբերի. առաջին հայեացքով` ոչ տրամաբանական թուացող իրողութիւն մը, որ ունի իր դրդապատճառը:
«Շարք Աուսաթ» օրաթերթը կը հաղորդէ, որ լրատուամիջոցներ, մասնաւորաբար պատկերասփիւռի կարգ մը կայաններ թեկնածուներու ընտրական քարոզչութեան համար մեծ գումարներ կը պահանջեն: Ըստ «Շարք Աուսաթ»-ին, պատկերասփիւռի կայաններէն մէկը ընտրական քարոզչութեան յատկացուած իր յայտագիրներէն մէկուն մասնակցութեան համար թեկնածուներէն 10-20 հազար տոլար կը պահանջէ, քաղաքական յայտագիրի մը մասնակցութեան համար` 100-200 հազար տոլար, իսկ «ամբողջական թղթածրար»-ին համար` աւելի քան 1 միլիոն տոլար, եւ խօսքը «ֆրեշ» տոլարի մասին է:
Իրողութիւն մը, որ հարցականի տակ կը դնէ ընտրութիւններուն արդարութիւնը` նկատի ունենալով, որ այդ գումարները կրնան վճարել միայն ունեւոր կամ օտարերկրեայ աջակցութիւն վայելող թեկնածուները:
Այս գումարները կը ծախսուին ոչ անպայման յայտարարուած անմիջական նպատակին` ընտրութիւններուն համար, որովհետեւ անոնք իրողութեան մէջ միայն միջոց են: 2022-ի խորհրդարանական ընտրութիւնները սովորական խորհրդարանական ընտրութենէ մը աւելի կարեւոր են, որովհետեւ անոնց պիտի յաջորդէ քաղաքական ու սահմանադրական ներկայ տարազի բարեփոխման միջազգային խորհրդաժողով մը:
Ըստ լրատուամիջոցներու, այդ ուղղութեամբ ջանքերը հիմնականին մէջ ֆրանսական են. ինչ որ մտածել կու տայ, թէ նշեալ խորհրդաժողովը հաւանաբար գումարուի Փարիզի կամ մէկ այլ ֆրանսական քաղաքի մէջ:
Դժբախտաբար իրողութիւնն այն է, որ լիբանանցիները բազմիցս փաստած են, որ անկարող են իրենց հարցերը ինքնուրոյն լուծելու եւ պարբերաբար կարիքը ունին Թաէֆի եւ Տոհայի նման միջազգային խորհրդաժողովներու: Այժմ կը թուի, թէ նոր միջազգային խորհրդաժողովի մը կարիքն ու պայմանները հասունցած են:
Լիբանանահայութիւնը կը գտնուի այդ խորհրդաժողովին պատշաճ կերպով մասնակցելու հրամայականին առջեւ, ուստի եւ ունի նախապատրաստական աշխատանք մը, որ առաջին հերթին խորհրդարանական ընտրութիւններուն ճիշդ ներկայացուցչութիւն ապահովելն է, որովհետեւ միայն այդ պարագային է, որ պիտի կարողանայ երկիրին մէջ իր քաղաքական, տնտեսական ու ընկերային պատշաճ դիրքն ու ապագան ապահովել: Այդ նպատակին հասնելու համար ան իր մէջ պէտք է գտնէ ներկայ ընկերատնտեսական պայմաններու ստեղծած ծանր մթնոլորտի յաղթահարման բարոյական ուժը:
Ահաւոր է նոյնիսկ երեւակայել այն մղձաւանջային տարբերակը, որ հայ համայնքին ու անոր առօրեայ կեանքին հետ որեւէ առնչութիւն չունեցող եւ ընդհանրապէս երկրին հիմնաքարը եղող համայնքային դրութեան չհաւատացող պատահական, իր օտարերկրեայ հովանաւորը, տեղացի հովանաւորը կամ լաւագոյն պարագային միայն իր անձը ներկայացնող հայ մը, խորհրդարանական ընտրութիւններու արդիւնքին լոյսին տակ, իբրեւ լիբանանահայութեան ներկայացուցիչ մասնակցի այդ խորհրդաժողովին: Այդպիսի բեմագրութեան մը հետեւանքն ու այդ անձին գործելիք աւերը բնականաբար պիտի ըլլան ահաւոր:
Ահա թէ ինչո՛ւ հայ համայնքի շահերու պատշաճ կերպով պաշտպանումն ու անոր անվտանգութեան ապահովումը համայնքի կեանքի կազմակերպման ու ղեկավարման մէջ 100-ամեայ փորձառութիւն ունեցող հայկական աւանդական կուսակցութիւններու ներկայացուցիչները չեղողներուն վստահիլը «հաւաքական անձնասպանութիւն» պիտի ըլլայ: Ուստի բոլորս 15 մայիսին լաւապէս կատարենք մեր պարտականութիւնը, որպէսզի երբ քննութեան` միջազգային խորհրդաժողովի օրը գայ, կատարելապէս պատրաստ ըլլանք, որովհետեւ խորհրդարանական ընտրութիւնները կարեւոր են, իսկ անկէ անմիջապէս ետք նախատեսուած խորհրդաժողովը` չափազանց կարեւոր:
