Պէյրութի նաւահանգիստի պայթումէն տարի մը ետք լիբանանցիները տակաւին կը տնքան այդ պայթումին յառաջացուցած մարդկային վնասներուն եւ հսկայական քանդումին ազդեցութեան տակ, իսկ զոհերուն ընտանիքները տակաւին կը պահանջեն իրենց իրաւունքները:
Պէյրութի նաւահանգիստի պայթումի զոհերուն հարազատները շաբաթ յետմիջօրէին Պէյրութի նաւահանգիստի 3-րդ դարպասին դիմաց կատարեցին բողոքի նստացոյց մը, որ կը կրէր «Մեր նահատակներուն արեան դիմաց անձեռնմխելիութիւններ չկան: Ամչցէ՛ք» կարգախօսը:
Այս առիթով զոհերուն հարազատները արտասանեցին խօսքեր:
Շաբաթ օրուան նստացոյցին խօսք առաւ Մարիան Ֆուտուլեան, որ հաստատեց, որ իր խօսքը կ՛ուղղէ բոլոր պատասխանատուներուն, որոնց պարտականութիւնն էր պաշտպանել Լիբանանն ու անոր ժողովուրդը:
Ան ընդգծեց, որ պատասխանատուները պէտք է վերջ տան Պէյրութի նաւահանգիստի պայթումին թղթածրարը լուսանցքայնացնելու իրենց փորձերուն, որոնց նպատակն է այդ թղթածրարը մոռացութեան մատնել:
Ֆուտուլեան շեշտեց, որ լիբանանցի ոեւէ պատասխանատուի անձեռնմխելիութիւն աւելի բարձր չէ, քան` իրենց նահատակ հարազատներուն թափած արիւնը:
Ան շեշտեց նաեւ, որ Պէյրութի նաւահանգիստի պայթումին թղթածրարը ազգային հարց է` աւելցնելով, որ իրենք քաղաքական օրակարգ չեն հետապնդեր:
Աւելի ուշ խօսք առաւ նաեւ Իպրահիմ Հըթէյթ, որ յայտնեց, թէ զոհերուն ընտանիքները պիտի շարունակեն իրենց որդեգրած քայլերը, որոնք հետզհետէ մագլցողական բնոյթ պիտի ստանան եւ անակնկալ կերպով պիտի գործադրուին: Ան կոչ ուղղեց Պէյրութի նաւահանգիստի պայթումի զոհերուն թղթածրարը չքաղաքականացնելու:
