– Ի՞նչ լուր արդիւնքներէն:
– Տակաւին նորութիւն չկայ…
Այսպէս երկու օրեր անցան` նոյն հարցումները տալով եւ կրկնելով:
Յանկարծ կէս գիշերին, ժամը 11-էն ետք, «ուաթսափ»-ային հաղորդումներով տեղեկացանք, որ արդիւնքները ելած են: Տնօրէնուհի եւ քարտուղար ուղղուեր են Ճեմարան: Ուսուցչական կազմը եւ աշակերտութիւնը արթուն կը սպասեն: Եւ վերջապէս ելաւ աւետիսը` ամբողջական յաջողութիւն, զանազան գնահատականներով:
Այո՛, Լիբանանի ճգնաժամային այս օրերուն, երբ բոլորս վայրկեանը վայրկեանին նորութիւններու կը սպասենք, պատահեցաւ այնպէս, որ Ֆրանսական կրթական պատասխանատուները եւս չկրցան յարգել իրենց խոստումը եւ իրենց իսկ յայտարարած օրը չկրցան հրապարակել արդիւնքները, սակայն մենք` լիբանանցիներս վարժուած ենք յարմարելու բոլոր իրավիճակներուն: Սպասեցինք եւ ստացանք պատասխանը:
Այս բոլորը մէկ կողմ ձգենք: Կարեւոր կէտը, որ իսկապէս յուզեց զիս եւ անգամ մը եւս հաստատեց, որ չենք սխալած մեր ընտրութեան մէջ եւ մեր զաւակները ապահով եւ գուրգուրոտ ձեռքերու յանձնուած են:
Քիչ են այն հաստատութիւնները, որոնց տնօրէնը եւ քարտուղարը պատրաստ կ՛ըլլան իրենց ազատ ժամերը զոհելու յանուն գործի յաջողութեան: Կէս գիշերային ուսուցչական կազմին կազմ ու պատրաստ վիճակը կու գայ փաստելու մէկ ընտանիք ըլլալու իրողութիւնը:
Մենք` ծնողներս, կը գիտակցինք այսօրուան ուսուցիչի եւ դաստիարակի ծանր պարտականութիւնը ստանձնած իւրաքանչիւր անձի արժէքին` սկսեալ մանկապարտէզէն մինչեւ երկրորդական կարգեր: Անոնց գուրգուրոտ վերաբերումը, յարատեւ խնամքը եւ մեր զաւակներուն ուղի հարթող աշխատանքը պէտք է յոյժ գնահատել: Այո՛, պատահած է, որ գանգատներ ունեցած ենք, դժգոհած ենք այս կամ այն ուսուցիչի վերաբերմունքէն կամ դպրոցի որդեգրած կեցուածքէն, բայց անոնք անցողիկ եղած են, եւ նոյնիսկ անոնք փաստած են, որ ծնողք-դպրոց կապը ճիշդ հիմերու վրայ դրուած է, անկեղծ է ու անկաշկանդ:
Անգամ մը եւս հրապարակաւ կ՛ուզեմ շնորհակալութիւն յայտնել ուսուցչական ասպարէզը ընտրող հերոսներուն, ի մասնաւորի` Ճեմարանի տնօրէնութեան, ուսուցչական կազմին եւ պաշտօնէութեան: Ձեր վարձքը կատա՛ր:
ԾՆՈՂ ՄԸ
