Մայիսի 28-ը` որպէս տօն օր, առաջին հերթին իր մէջ պարունակում է ազգային պետութեան հիմնադրման խորհուրդը: Պետականազուրկ ազգը ենթակայ է ոչնչացման թէ՛ առարկայական իմաստով եւ թէ՛ ենթակայական յատկանիշների ոչնչացմամբ: Ազգի պահպանման ու զարգացման հիմնասեան` պետականութեան տօնն է մայիսի 28-ը:
Աւելի քան 600 տարի պետականազուրկ հայը մայիսեան հերոսամարտերի, դրան նախորդած կէսդարեայ ազգային զարթօնքի շնորհիւ, բազում զոհաբերութիւնների, արեան ու քրտինքի միջով հիմնադրեց պետական համակարգ, որի շնորհիւ այսօր առկայ է Հայաստանը, սփիւռքում գոյատեւում է հայութիւնը, եւ սերունդ է մեծանում հայեցի դաստիարակութեամբ` ինչպէս հայրենի հողի վրայ, այնպէս էլ` արտերկրում:
Խորհուրդներով լի այս օրուայ տօնակատարութիւնը բախւում է մեր տժգոյն ու դժբախտ իրականութեանը: Իշխանութիւնների ապիկարութեան, ազգադաւութեան, ստորաքարշութեան պատճառով օրէցօր խարխլւում են պետականութեան հիմքերը:
Ազգային պետութեան գաղափարական հիմք հանդիսացող արժէքների դէմ ծաւալուած ստահակների պայքարը հասել է մի կէտի, երբ գլխաւոր ստահակը, առանց քաշուելու, հպարտանում է պարտութեամբ, հպարտանում է այն բանի համար, որ ինքը դեռեւս այնքան աներես է, որ համարձակւում է երեւալ ժողովրդի աչքին եւ բարբաջել` փոշիացնելով վերջին յոյսն ու հաւատը: Բախւում են վեհ գաղափարներն ու ստահակութիւնը, ճիշդն ու սուտը, ազնուականութիւնն ու «ժեխը»: Եւ այս բոլորը տեղի է ունենում հայրենիքի կորստի, հազարաւոր նահատակների, թշնամու մօտ գտնուող գերիների, ազնիւ հայի հոգու ալեկոծութիւնների ու տրտմութեան համայնապատկերում:
Լրատուական հարթակներում տարածուել է նահատակ զինուորների աճիւնների լուսանկարը, որն արուած է դիահերձարանի նկուղում: Կարծես թէ կրկնւում է Փետրուարեան ապստամբութեան նախօրեակին` 100 տարի առաջ, 1921թ. փետրուարի 16-17-ին կատարուած ոճիրը, երբ պոլշեւիկների միջոցով թուրք դահիճների ձեռամբ Երեւանի բանտի նկուղներում կացնահարուեցին ազգային, ռազմական եւ քաղաքական դաշնակցական գործիչները: Նման են 100 տարի առաջուայ եւ այժմեան պատկերները: 100 տարի յետոյ ահա հասել ենք նոյն կէտին:
1921թ. փետրուարին ապստամբութիւնը դարձաւ ելք` զսպելու պոլշեւիկեան սանձարձակութիւնը: Հայրենիքի փրկութիւնն այսօր եւս հրամայական է: Բայց այնքան ժամանակ, քանի դեռ պոլշեւիկեան մտայնութիւնը կրող «սրանք» իշխանութեան ղեկին են, անկումն ու նուաստացումն ուղեկցելու են մեզ:
Հաւատարիմ մնալով պետականութեան վերակերտման մայիսի 28-ի խորհրդին` անխուսափելի է դառնում վերջին երեք տարիներին պետականութեանը հասցուած վնասների վերականգնումը` հայ ազգի եւ հայրենիքի լինելիութեանն ի խնդիր: Ի՛նչ գնով էլ լինի, Փետրուարեան ապստամբութեան օրինակով պէտք է զսպել թրքաբարոյ դուրսպրծուկներին:
Տուզիկ շան նման միայն տան բակում հաջողը, իրեն «գելխեղդ» երեւակայողն ու այլոց առաջ գառան նման խեղճացողն այլ ելք չունի` բացի զբաղեցրած աթոռը թողնելուց: Այդ արարածը իր ազգադաւ գործունէութեան համար վաղ թէ ուշ պէտք է կանգնի նախ բարոյական, եւ ապա` իրաւական դատարանի առաջ:
Մայիսի 28 կերտող ազգը չի կարող հանդուրժել իր զաւակների արիւնով ու քրտինքով կերտուած հայրենիքի կործանումը:
31 մայիս 2021թ.
