Հինգշաբթի, 15 ապրիլ 2021-ին, Միացեալ Նահանգներու մէջ իր մահկանացուն կնքեց ամերիկահայ պատմաբան, դասախօս, բազմաթիւ մենագրութիւններու հեղինակ Վարդան Գրիգորեան:
Վարդան Գրիգորեանը ծնած է 1934-ին Իրանի Թաւրիզ քաղաքին մէջ: Տարրական կրթութիւնը ստացած է Իրանի մէջ, միջնակարգ կրթութիւնը` Լիբանան: 1956-ին ընդունուած է Սթենֆըրտի համալսարան, որ աւարտած է 1958-ին գերազանցութեամբ` մասնագիտանալով պատմութեան եւ մարդկային գիտութիւններու ոլորտներուն մէջ: 1964-ին դասաւանդած է Եւրոպայի եւ Միջին Արեւելքի պատմութիւն Սան Ֆրանսիսքոյի պետական քոլեճին մէջ, Քալիֆորնիոյ (Լոս Անճելըս) եւ Թեքսասի (Օսթին) համալսարաններուն մէջ:
1972-ին տեղափոխուած է Փենսիլվանիոյ համալսարան, ուր նշանակուած է պատմութեան «Թարզեանական» փրոֆեսէօր եւ Հարաւային Ասիոյ պատմութեան փրոֆեսէօր:
1974-ին դարձած է Փենսիլվանիոյ համալսարանի Ճշգրիտ եւ մարդկային գիտութիւններու բաժանմունքի հիմնադիր վարիչը: Քսան տարուան գիտական գործունէութենէ ետք Վարդան Գրիգորեան գլխաւորած է Նիւ Եորքի Հանրային գրադարանը:
1989-ին ընտրուած է Պրաուն համալսարանի նախագահ:
1969 թուականին Տանֆորթ հիմնադրամին կողմէ արժանացած է Հարպիսոնի անուան Ականաւոր ուսուցիչի մրցանակին: Բազմաթիւ պարգեւներու եւ կոչումներու արժանացած է Ֆրանսայի, Իտալիոյ, Աւստրիոյ եւ Փորթուգալի կառավարութիւններուն կողմէ: Վարդան Գրիգորեանին շնորհուած է Ազատութեան նախագահական շքանշան եւ Մարդկային գիտութիւններու պետական շքանշան:
1997-էն ի վեր կը պաշտօնավարէր իբրեւ Էնտրիւ Քառնեկիի հիմնադրած հաստատութեան` Նիւ Եորքի Քառնեկի ընկերակցութեան 12-րդ նախագահ:
2015-ին համահիմնադրած է «Աւրորա» մարդասիրական նախաձեռնութիւնը:
