Անցեալ ամիս Փելէ նշեց իր 80-րդ տարեդարձը:
Աշխարհի մէջ արժէքներու արագ անկումին ընթացքին նորոյթ եղած է եւ ոմանց համար կարծես քաջագործութիւն, բանիմացութիւն է նսեմացնել նախկին աստղերու` արուեստագէտներու, մարզիկներու, գիտնականներու, ղեկավարներու նուաճումները:
Նոյնին ականատես եղանք, երբ Լիբանանի մէջ 1990-ական թուականներուն վերսկսաւ ֆութպոլի ախոյեանութիւնը, եւ ՀՄԸՄ կազմեց բաւական լաւ խումբ մը, որուն աստղերը եղան Վարդան, Դրօ, Սամուէլ եւ այլն: Յայտնուեցան իմաստակներ, որոնք 50-ական, 60-ական թուականներու աստղերու` Պոմպ Աթոմիքի, Ուստայի, Աբոյի, Ճոքիի բացառիկ նուաճումները փորձեցին արժեզրկել, հեգնական արտայայտութիւններով:
Նորաձեւութիւն դարձած է նուազեցնել Փելէի բացառիկ նուաճումները` քննադատելով զայն:

Առնուազն երեք սերունդներու համար Փելէն միշտ ամէնէն մեծն է: Պաշտօնապէս ճանչցուած է իբրեւ դարու խաղացողը եւ միակը, որ երեք անգամ նուաճած է ֆութպոլի աշխարհի ախոյեանութիւնը: Մարդը, որուն հիանալի խաղերը օգնեցին ֆութպոլը գեղեցիկ խաղի վերածելու: Ուրիշ մը այլեւս բնաւ պիտի չըլլայ:
Բայց երբ ժամանակը կ՛անցնի եւ յիշողութիւնները կը մարին, նոր հերոսներ կը յայտնուին:
Նախ` Տիեկօ Մարատոնան: Փելէի մշակոյթի հակառակ կերպարը: Անոնք, որոնք 1980-ականներուն կը տօնէին Մարատոնայի սխրանքները, մեծցած են եւ այժմ ժամանակակից աշխարհի կարծիքը ձեւաւորողներն են: Անոր մեծութիւնը կ՛աճի:
Աւելի նոր ժամանակներուն, Լիոնել Մեսսիի եւ Քրիսթիանօ Ռոնալտոյի նուաճումները տիրապետեցին, անոնց միլիոնաւոր համակիրները, չբաւարարուելով այդ չափով, կը ձգտին տեսնել, թէ ինչպէ՛ս իրենց կուռքերը կը նուաճեն այլ ժամանակ: Մեսսին պարզապէս ամէնէն լաւը չէ: Ան բոլոր ժամանակներու լաւագոյնն է:
Դժբախտաբար, աշխարհի ամէնէն ժողովրդական մարզաձեւի վաւերական աստղերէն մէկուն գովասանքը յաճախ կը նշանակէ նսեմացնել այլ աստղի մը նուաճումները: Եթէ Մեսսիի եւ Ռոնալտոյի համակիրները միացնող նիւթ մը կայ, ատիկա Փելէին մեծութիւնը նուազեցնելն է:
Ընկերային ցանցը պատերազմի դաշտն է: Անոնք, որոնք ականատես եղած են պրազիլցիին փայլքին, կը մնան անկարող զայն մոռացութեան մատնող ծաղրին ուղղութեամբ: Անոր կոլ նշանակելու մրցանիշը նկատուած է չափազանցութիւն: Փէլէի տարիքը կը նկատուի միակ պատճառը ` չհաւատալու իր լաւագոյնը ըլլալու կարգավիճակին:
Բայց հազարէ աւելի կոլ չէ՞ նշանակած: ՖԻՖԱ-ն պաշտօնապէս ընդունած է 1281 կոլ:
Այս նուաճումը ամէնէն շատ ծաղրուածն է անոր մեծութիւնը ուրացողներուն կողմէ: Անոնք կ՛ըսեն, որ այդ կոլերուն մէկ մասը բարեկամական մրցումներու ընթացքին էին, երբ մրցակցութիւնը սուր չ՛ըլլար, կամ երբ օր ցերեկով ան կ՛երազէր բաղնիքին մէջ:
Ճիշդ է, որ շուրջ 500 կոլ ան նշանակած է բարեկամական խաղերու ընթացքին, սակայն աւելի քան 700 կոլ նշանակելը տակաւին շատ մեծ նուաճում է: 700 կո՜լ: Անգերազանցելի թիւ մը: Իսկ բարեկամական մրցումները այնքան ալ մեղմ մթնոլորտով չեն ըլլար, եւ յաճախ մրցակցութիւնը սուր ըլլալով կիրքերը կը լարուին: Ներքեւի նկարը բարեկամական մրցումի մը ընթացքին է:
Փէլէ Պրազիլի Սանթոս ակումբին տարազով 600 կոլ նշանակած է: Ֆութպոլի պատմութեան մէջ եզակի նուաճում մը:
Փէլէն մերժողները նոյնպէս կ՛ըսեն, թէ ան խաղացած է միայն Պրազիլի մէջ, եւրոպական ակումբի մը մաս չէ կազմած:
Այո՛, բայց այդ տարիներուն աշխարհի մէջ լաւագոյնը Պրազիլի ախոյեանութիւնն էր: Հոն էին աշխարհի ամէնէն փայլուն, տաղանդաւոր ֆութպոլիստները. Տիտի, Մարիօ Զակալօ, Նիլթոն Սանթօ եւ Կարինչա:
Ախոյեանութեան 11 մրցաշրջաններու աւարտականներուն Փէլէ 13 կոլ նշանակած է:
Նոյնպէս ըսողներ կան, որ ան Եւրոպայի մէջ յիշատակելի բան մը չէ ըրած:
Ինչպէ՞ս թէ: Քանի մը օրինակներէն միայն մէկը նշենք:
Փէլէ քանի մը անգամ ճակատած է եւրոպական խումբերու դէմ: Այդ մրցումներուն անոր խաղարկութեան մասին ոչ ոք կրնայ վիճիլ: Անոր տաղանդը բացայայտ տեսնուեցաւ Եւրոպայի բաժակակիր Պենֆիքայի դէմ, 1962-ի Միջազգային բաժակի դարձի մրցումին, որ, ըստ Փէլէի, իր լաւագոյն խաղն է:
Մարաքանա դաշտին վրայ երթի մրցումին (3-2 ի նպաստ Սանթոսի), արդէն իսկ 2 կոլ նշանակած ըլլալով, Փէլէ բոցավառեց Լիզպոնի դաշտը` Սանթոսի 5-2 յաղթանակին ընթացքին, նշանակելով երեք կոլեր եւ շուքի մէջ ձգելով տեղւոյն հերոսը` Էոսեփիոն: Ուղղակի մասթըրքլաս մըն էր:
Պենֆիքայի բերդապահ Քոսթա Փերերա մրցումէն ետք ամփոփեց ընդհանուր տրամադրութիւնը. «Ես դաշտ մտայ յուսալով կանգնեցնել մեծ մարդ մը: Բայց ես դաշտէն ելայ համոզուած, որ ես զգետնուած եմ մէկու մը կողմէ, որ այլ մոլորակի մը վրայ ծնած է, մնացեալներուս նման այս մոլորակին վրայ չէ ծնած»:
Ֆութպոլի ամէնէն երկարատեւ վէճը անշուշտ տակաւին պիտի շարունակուի: Վերեւ նշուածները փոքր մաս մըն են հաստատելու, որ Փէլէ տակաւին իրաւացի կը նկատուի ֆութպոլի Օ Ռէյ-ը` Թագաւորը:
Անշուշտ կարելի է նախընտրել ուրիշներ, բայց պէտք չկայ նսեմացնել հսկայական նուաճումները Էտսոն Արանթես Տօ Նաչիմենթոյի: 80 տարեկանին Փելէ արժանի է յիշուելու պարզապէս իբրեւ մեծ: