ԶԱՒԷՆ ԽԱՆՃԵԱՆ
ԱՀԱԸի Գործադիր Տնօրէն
«Կատարեալ սէրը կը վանէ վախը»:
(Ա. Յովհաննու 4. 18)
Լիբանանահայութիւնը ճգնաժամային օրեր կ՛ապրի:
Այս անգամ սուրացող փամփուշտները չեն տագնապին աղբիւրը:
Չքաւորութիւնը, անգործութիւնը, աշխատանքէ հեռացումը կամ կէս աշխատավարձերը, որոնք զգետնած են հասարակութեան գոյատեւման կարողականութիւնը, նաեւ ասոնց վրայ գումարելով «Քորոնա» ժահրը, ստակի կախարդական խաւարումը, քաղաքական ճգնաժամը եւ եթերացած պատեհութիւնները, որոնք համատարած դարձած են:
Մեր ժողովուրդը գործունեայ է, աշխատասէր եւ քարը հացի վերածող:
Բայց, երբ աղէտը կը հարուածէ բոլոր ճակատներէն` անդամալուծելով ամբողջ տարածաշրջան մը յարատեւ բռնութեան վախի քողով, գումարած սեփական շահի օգտագործման անկարողութեամբ եւ բարդուած աննախադէպ ու անակնկալ ժահրով մը` հետեւանքը կ՛ըլլայ աներեւակայելիօրէն աղէտալի եւ անողորմ հաւաքական պատիժ:
Այս է Միջին Արեւելքի մեր ժողովուրդին իրավիճակը այս օրերուն, յատկապէս` Լիբանանի մէջ:
Երեւակայեցէք, երբ արգելափակումը մասամբ վերցուած է` արտօնելով կրթական հաստատութիւններու վերաբացումը, նոյն ատեն ծնողներու անճրկած շփոթը` իրենց զաւակներուն կրթաթոշակները հայթայթելու անկարողութեան պատճառով:
Երեւակայեցէք ուսուցիչներ, որոնք իրենց աշխատավարձերուն կէսը կը ստանան, մինչ անհրաժեշտ ապրուստի գիները եռապատկուած են:
Այս նկարագրութիւնները մութ դարերուն չեն պատկանիր եւ ոչ ալ տխրահռչակ Օսմանեան կայսրութեան օրերուն, այլ յառաջադէմ 21-րդ դարուն, որուն գալուստը միասնաբար ջերմութեամբ ողջունեցինք:
Լիբանանահայ գաղութի ներկայ իրավիճակը խիստ ծանր է, իսկ անոր անմիջական կարիքները` աներեւակայելիօրէն հսկայ:
Մեր ճիտին պա՛րտքն են ազգային գիտակցութեան դրսեւորո՛ւմը եւ մարդկային պարտաւորութեան հարկադրանքը, նաեւ հաւաքական օգնութեան ձեռք երկարելը` վանելու ամէն վախ եւ կենդանութեան յոյս ներշնչելու գաղութի զաւակներուն:
Աստուած կը յորդորէ մեզ` կատարեալ սէր ցուցաբերել` վանելու համար ամէն վախ: Վախի վերացումը եւ վհատութեան տապալումը կենդանութեան նախապայմանն ու գրաւականն են:
Միացէք մեր ջանքերուն` աջակցելու վիրաւոր լիբանանահայութեան, ձեր նախասիրած ճամբով կամ Ամերիկայի Հայ աւետարանչական ընկերակցութեան (ԱՀԱԸ) խողովակով` AMAA 31 W. Century Rd., Paramus, NJ 07652, ապահովելու համար Միջին Արեւելքի մեր գաղութներուն առողջութիւնը, սերունդներու կրթութեան ապահովումը կամ լոկ հայ մարդու կեանքի ամենատարրական կարիքներու գոյացումը:
Համատարած հայութեան առատաձեռն նուէրները անպայման պիտի օժանդակեն լիբանանահայուն գոյատեւման դժխեմ պայքարի յաղթանակին:
Լիբանանահայութեան փրկութեան ձեռք երկարելը անհրաժեշտութի՞ւն է:
Ի հարկէ՛:
