ՍԻՄՈՆ ԿՈՍՏԱՆԴԻՆԵԱՆ
Արցունքներս եղան նուէրն աչքերուս
Նոր տարուան առթիւ տխուր օրերուս:
Մահը վերջակէտ դրաւ կենսագրին,
Մօրս ցաւերուն, դժուարին կեանքին:
Ծննդեան աստղերն Յիսուս մանուկին
Ցոյց տուին ճամբան Նոր տարուան կեանքին,
Ուրախ թէ տխուր օրերն բոլորին,
Հարուստ թէ աղքատ պնակն սեղանին:
Բիւր նորածիններ պիտի գան աշխարհ:
Ուրիշներ պիտի լքեն ու երթան:
Այս աշխարհը մեր պանդոկ է կարծես,
Իսկ մենք ակամայ մոլոր ճամբորդներ:
24/12/2019 – Լիբանան