ՍՕՍԻ ՄԻՇՈՅԵԱՆ-ՏԱՊՊԱՂԵԱՆ
Ապարանցին «ականջը կանչէ» արտայայտութիւնը այնքան կը լսէ, որ շլմորած կը մտածէ, թէ իսկապէ՞ս իրավիճակ փոխուած է եւ ականջը` բերնին տեղն անցած:
***
Հմայեակը այնքան հանդարտ մարդ է, որ ամէն տհաճ բան «ականջին ետեւ կը նետէ»: Հիմա կինը ստիպուած ետեւէն կը դառնայ հաւաքուած բուրգը մաքրելու:
***
Երբ խնամիները աղջկան ձեռքը կը խնդրեն, հայրը վիրաւորուած կ’ըսէ. «Բայց մենք մեր աղջկան միայն ձեռքը չենք տար, եթէ իսկապէս կ’ուզէք, ամբողջութեամբ տարէք զայն»:
***
Օճառները սուղցած են, քանի որ հիմա անոնց պահանջը շատցած է: Պետական պիւտճէն աւելցնելու նպատակով կրճատումներ տեղի կ’ունենան եւ պաշտօնեաներու ոտքերուն տակ մէկական օճառներ կը դրուին:
***
Ապարանցի Վահէն ամբողջ օրը կշիռքը ձեռքը կը պտտի. դուն մի՛ ըսեր, ան իր ծանր օրերը կշռելու ելած է:
***
Արեւմտահայը դրամատուն կը մտնէ եւ կը յայտնէ, որ կ’ուզէ դրամ պառկեցնել իր հաշուին: Սակայն արեւելահայուն շլմորած դէմքը տեսնելով` կը հասկնայ, որ հոս դրամները չեն պառկիր, այլ կը մուծուին:
***
Սուրիացին Երեւան կու գայ եւ կ’իմանայ, որ իր բարեկամը բերդը նստած է: Ապշած կը մտմտայ, թէ արդեօք ժամանակի մեքենայ նստելով` բերդեր ու ամրոցներ գրաւելու դարո՞ւն յայտնուած է:
***
Արեւելահայը վճռած է, որ այլեւս օտար բառեր պիտի չգործածէ իր լեզուին մէջ: Երբ վարորդը կը հարցնէ, թէ ո՛ւր երթայ, «Շրթունքեանի (Պռօշեան) կողքից թեքուէք դէպի Ձիթապտուղ (Զէյթուն)», հաստատակամ կը պատասխանէ:
***
Երկար սպասումէ ետք, ի վերջոյ ամուսնացաւ: Հիմա չորս ոտքով կը քալէ այլեւս:
***
– Սմբուկը քանի՞ կ’արժէ:
– Ի՞նչ ես ուզու՜մ:
– Սմբուկ:
– Հա՜, պատինճա՞ն ես ուզում:
***
Լսած էր` դուռը կը բացուի, պատուհանը կը բացուի, վարագոյրը կը բացուի, նոյնիսկ հեռատեսիլը կը բացուի ու կը գոցուի, բայց երկամեայ Նանորիկին բարբառելուն առթիւ յաճախ կրկնուող «լեզուն բացուեցաւ» արտայայտութիւնը նոր լսեց: Լեզուին բացուիլ-գոցուիլը ո՞րն է®. մտմտաց վեցամեայ Սեւակս:
***
Կարծեց, որ նոր ջուր պիտի տեսնէր, ջուրը չիջած` բոպիկցաւ: Ու ի՜նչ տեսնէ, ջուրի երեսին ջրիմուռներ բուսած են ու կը ծփան: Գլխուն վրայ սառը ջուր թափելէ ետք հասկցաւ, որ բան չէ փոխուած. նոյն ջուրն է նոյն ջաղացը:
Երեւան 2019
