Ա. Ա.
Թուրքիոյ մէջ ոչ ոք կրնայ նախագահ Էրտողանը հրապարակաւ քննադատել` առանց դատուելու եւ բանտարկուելու: Միայն մէկ բացառութեամբ` Ալաէտտին Չեքիճին:
Մտաւորականներ, լրագրողներ, գրողներ, նոյնիսկ դերասանուհի մը դատուած են եւ բանտարկութեան դատապարտուած` Էրտողանը քննադատելու յանցանքով: Բայց Ալաէտտին Չեքիճին մնաց անպատիժ, եւ ոչ ոք համարձակեցաւ զայն պատասխանատուութեան կանչել, կամ նոյնիսկ` անդրադառնալ անոր ֆէյսպուքեան գրառման, որովհետեւ կան կարմիր գիծեր, զորս նոյնիսկ Էրտողանը չի կրնար շրջանցել:
«Գորշ գայլեր» կազմակերպութիւնը այդ կարմիր գիծերուն մէջ իսկ ունի իր առաջին դիրքը, եւ ոչինչ կրնայ այս իրողութիւնը փոխել: Չեքիճին, որ իբրեւ մաֆիա-աւազակախումբի մը հիմնադիրը եւ գլխաւորը քանի մը ամբաստանութիւններու հիմամբ բանտարկուած է, Թուրքիոյ խորհրդարանական ընտրութիւններէն ետք Ֆէյսպուքի իր էջին վրայ սուր կերպով քննադատեց Էրտողանը, որովհետեւ ան յաղթանակի իր ճառին մէջ ամբողջութեամբ անտեսեց ծայրայեղ ազգայնական Ազգային շարժում կուսակցութեան ղեկավար Տեւլեթ Պահչելին` անգիտանալով ծայրայեղ ազգայնականներուն բերած օժանդակութիւնը խորհրդարանական ընտրութիւններուն եւ անկէ առաջ սահմանադրական փոփոխութեան հանրաքուէին:
Էրտողանը անցորդ մը, իսկ ազգայնականները տանտէր համարելով` Չեքիճին հարցականի տակ առաւ Էրտողանին հայրենասիրութիւնը, որ բնաւ Պահչելիի հայրենասիրութեան հետ կարելի չէր բաղդատել: «Պէտք է գիտնաս, որ Իւլքիւճիները Թուրքիոյ հիմնաքարն են», կը գրէր Չեքիճին իր գրառման մէջ:
Իւլքիւճի բառացիօրէն կը նշանակէ գաղափարապաշտ: Ազգային շարժում կուսակցութեան փողոցային շարժման անունն ալ` Իւլքիւ օճաքլարի, այսինքն` գաղափարապաշտներու տուն: Սակայն այս շարժումը Եւրոպայի մէջ առաւել ծանօթ է «Գորշ գայլեր»-ու կազմակերպութիւն անունով: Կառոյց մը, որ թրքական պետութեան խորքային համակարգին հիմնաքարերէն մին է, եւ ոչինչ կրնայ զայն արմատախիլ ընել: Ոչ ոք կը համարձակի այս կազմակերպութեան ծալքերը թափանցել: Նոյնիսկ` Էրտողանը:
Բայց կ՛արժէ ակնարկ մը նետել Ալաէտտին Չեքիճիի անցեալին վրայ, որպէսզի առաւել յստականայ «Գորշ գայլեր»-ու դերակատարութիւնը Թուրքիոյ պետական համակարգին մութ քուլիսներուն մէջ:
Չեքիճին առաջին անգամ ձերբակալուեցաւ 1980-ի պետական հարուածէն ետք, եւ սարքուեցաւ անոր դատավարութիւնը` աւելի քան քառասուն անձերու սպանութեան յանցանքով: Սպանեալները ձախակողմեան շարժումներու անդամներ էին: Չեքիճին, սակայն, յանկարծ յայտնուեցաւ Թուրքիայէն դուրս, կեղծ անցագրով մը Ֆրանսա խոյս տալով: Ապա 1999-ին դարձեալ վերադարձուեցաւ Թուրքիա, ուր բանտարկուեցաւ: 2002-ին ազատ արձակուելէն ետք, ան դարձեալ յաջողեցաւ խոյս տալ Թուրքիայէն` անգամ մը եւս կեղծ անցագիր մը գործածելով: Երկու տարի ետք, 2004-ին Չեքիճին յայտնաբերուեցաւ Աւստրիոյ մէջ, ուր այս անգամ կը կրէր յատուկ ծառայութեան անցագիր մը: Եւ ահա մամուլին մէջ սկսաւ սպրդիլ ցնցիչ տեղեկութիւններ` Չեքիճիին ծաւալած գործունէութեան մասին:
Թուրքիոյ գաղտնի սպասարկութիւնները Չեքիճին օգտագործած էին բազմաթիւ սպանութիւններու համար` մաքրագործելով այսպէս կոչուած ահաբեկիչներ: Քիւրտեր էին անոր զոհերը: Ան նաեւ կատարած էր գործեր, որոնք կարելի չէր գլուխ հանել` պետական սպասարկութիւններու միջոցով: 1990-ական թուականներուն Չեքիճին սպանութիւններ գործած էր Եւրոպայի տարածքին եւ Լիբանանի մէջ: Բոլոր գործողութիւններն ալ յանձնարարուած էին Թուրքիոյ գաղտնի սպասարկութեան կողմէ:
Չեքիճին ապա սկսած էր անհակակշռելի տարր մը դառնալ` «Գորշ գայլեր»-ու կազմակերպութեան ղեկավար դիրքերու հասնելով եւ վերածուելով պետութեան մէջ խորքային կառոյցի մը միահեծան ղեկավարը: Այս կացութիւնը գլխացաւ կը պատճառէր գաղտնի սպասարկութեան, եւ ահա ան դարձեալ բանտ առաջնորդուեցաւ, այս անգամ` իբրեւ աւազակախումբի մը ղեկավարը:
Ուրեմն տեսականօրէն Չեքիճին ոչ մէկ սպառնալիք էր: Բայց ահա 12 մայիսին Տեւլեթ Պահչելին, որուն կուսակցութեան անդամ քառասուն ինը երեսփոխանները Էրտողանի 290 երեսփոխաններուն հետ կազմեցին խորհրդարանին մեծամասնութիւնը, Թուիթըրի իր էջին վրայ գրառում կատարելով` պահանջեց Չեքիճիին եւ Քուրսատ Եըլմազին ազատ արձակումը: Եըլմազը եւս Իւլքիւ օճաքի ղեկավարներէն է, որ նաեւ բանտարկուած է: Պահչելին նոյնիսկ բանտին մէջ այցելեց Չեքիճիին եւ զայն ու Եըլմազը «Թուրքիան պաշտող եղբայրներս» կոչեց:
Տրամաբանականօրէն Չեքիճին եւ Եըլմազը սովորական աւազակներ եւ յանցագործներ են: Երեւոյթը ատիկա ցոյց կու տայ, որովհետեւ երկուքն ալ բանտարկուած են:
Բայց Էրտողանին թիկունք կանգնող եւ խորհրդարանին մէջ ալ անոր կուսակցութեան երեսփոխաններուն հետ մեծամասնութիւն կազմող Ազգային շարժում կուսակցութեան ղեկավարին` Չեքիճիին եւ Եըլմազին նկատմամբ զօրակցական հրապարակային կեցուածքները այլ իրողութիւն մը կը պարզեն, մանաւանդ` երբ Էրտողանը բացարձակ լռութիւն կը պահէ Չեքիճիին կողմէ իր հասցէին կատարուած սուր քննադատութեան դիմաց:
