ՊԵՏԻԿ
Շաբաթ, 11 օգոստոսը ուխտի օրն էր Սուրբ Աստուածածին վանքին, եւ տօնն էր Սուրբ Աստուածածնի Վերափոխման: Խուռներամ հայութիւնը ողողած էր Պիքֆայայի վանքը` ներկայ գտնուելու սուրբ եւ անմահ պատարագին:
Արդէն մեծ գնահատանքի արժանացած մանկապատանեկան երգչախումբը, ղեկավարութեամբ Մեղրիկ եպս. Բարիքեանի, բացին բոլոր ներկաներուն սրտերուն դռները, օրուան իմաստը ընդունելու քրիստոնէական եւ ազգային մեր ուխտը վերանորոգելու:
Արամ Ա. վեհափառ հայրապետին օրուան պատգամը ունեցաւ իր արդար եւ արժանի ներգործութիւնը հաւատացեալներուն վրայ: Սուրբ Աստուածածնի տիպարը հայ մօր հայելին դարձած օրինակելի մերձեցումն է Եղեռնի արհաւիրքի օրերէն:
Վեհափառը մէջբերեց ազգային մեր վէրքերուն անհրաժեշտ դարմանումը` Հայաստանի մէջ առողջ հիմերու վրայ դնելու համար մեր անփոխարինելի հայրենիքը: Հոս իր խօսքերուն անմար ղօղանջը` ձգտելու անկախ եւ միացեալ հայրենիքի մը, յուզեց բոլորս ու թարմացուց մեր ազգային ուխտը: Հայաստանն ու Արցախը թէեւ այսօր շօշափելի իրականութիւններն են, սակայն անշուշտ, տակաւին կը կարօտինք ամբողջական հայրենիքի մը: Վեհափառ հայրապետը ընդհանրացուց մեր պահանջը` մեր ազգային խորհրդանիշ Արարատի վերադարձը հայրենիքի մը իրաւասութեան եւ անհրաժեշտութեան:
Արդէն բոլոր ներկաները կլանուած էին հայրապետին խօսքերով: Երբ այս գաղափարները կը լսենք Կիլիկիոյ կաթողիկոսին շրթներէն, մենք մեր դիմաց կը տեսնենք պահանջատէր մեծ ուխտաւորը:
Այս բոլորը մեզ պարուրեցին իսկական հայկական շունչով, մանաւանդ երբ Մեղրիկ սրբազանին ազդանշանին վրայ այնքան անմեղ փոքրիկները դարձեալ մեզ կը գրաւեն իրենց այնքան զուլալ մանկապատանեկան ձայներու թրթռացումով: Արամ հայրապետը շատ արդարացիօրէն այդ երգչախումբը կոչեց «Նարեկացի» երգչախումբ, պատիւ ու գնահատանք` Մեղրիկ սրբազանի այնքան գեղեցիկ գաղափարին եւ անխոնջ աշխատանքին առ ի քաջալերանք:
Այս անմեղ փոքրիկներու գերգնահատելի շարականները ստեղծեցին այն մթնոլորտը, որ ամէն հայ սիրտ իր խորին հաւատքով ընդունած է վեհափառին ամէն մէկ արտասանած բառը իր ամենալայն իմաստով:
Իսկական ուխտի օր մը:



