ՍԻՄՈՆ ԿՈՍՏԱՆԴԻՆԵԱՆ
Ոսկի վառ շողեր ամպերու մէջէն
Իմ սիրոյ ճամբան կը լուսաւորեն.
Ու ես կը քալեմ սիրոյ սրտին մէջ`
Հետեւելով այդ շողերուն անշէջ:
Հոն կայ լռութիւն, շրթներ անշշուկ,
Այտերու վրայ պագեր անաղմուկ:
Հոն կանաչ աչքեր կ՛երազեն արթուն:
Վարդեր կը բուրեն բոսոր, թաթաւուն:
Կը տեսնես նաեւ գետակի ափին
Հիւղակը սիրոյ` ծառերու շուքին:
Իմ երազը այս ամպերուն մէջէն
Ոսկի վառ շողեր ինծի կը պատմեն:
Լիբանան
