ՍԻՄՈՆ ԿՈՍՏԱՆԴԻՆԵԱՆ
Մեր փողոցին մէջ կատուներ
Ներկայ են միշտ սերտ անկիւններ.
Ինքնաշարժի մը տակ պառկած
Կամ պատի մը կից երկնցած.
Հալածող են չար մուկերուն,
Թշնամիներ` թռչուններուն,
Յաճախորդներ` մսագործին,
Բարեկամներ միշտ սիրողին.
Մլաւող են առաւօտեան,
Զուր լալկաններ մութ գիշերուան:
Եթէ գտնեն լքուած պատառ,
Կ՛առնեն, կ՛ուտեն սովորաբար:
Դրան առջեւ պատրաստ հիւրեր,
Չեն սպասեր տան հրաւէր,
Կը վայելեն փափուկ ծոցեր,
Կը նախընտրեն գգուանք ու սէր:
Պատրաստ են միշտ ձեզ ճանկելու,
Շատ սիրողներ անմեղ, հլու:
Մի՛ զարմանաք, անմեղ սրտեր,
Կու տաք շոյանք, կ՛առնէք ճանկեր:
Լիբանան
