Ա. ՓԱՆՈՍԵԱՆ
28 յունուարը տօնն էր հայոց բանակին, այդ օրը Հայաստան հայոց բանակի 26-րդ տարեդարձը տօնեց Եռաբլուրէն սկսեալ բոլոր քաղաքներուն եւ գիւղերուն մէջ: Զոհուած զինուորի, ծառայութեան մէջ եղած զինուորի եւ վաղը զինուոր գացողի մայրերը իրարու քով եկած միահամուռ կերպով ուրախութեամբ եւ տխրութեամբ նշեցին հայ զինուորին տօնը` թիկունք կենալով անոր:
Տօնդ շնորհաւո՛ր, սիրելի հայ ժողովուրդ:
Չկայ աւելի բարձր զգացողութիւն եւ զոհաբերութիւն, քան հայրենիքին ծառայելը:Երբ պատանի հասակին երդում կու տանք, առաջին նախադասութիւնը, որ դուրս կու գայ մեր շրթներէն`ծառայել հայրենիքիս եւ ազգիս, միշտ օգնել ուրիշին:
Այս նշանաբանով է մեծցած մեր սերունդը,ահա 26 տարիէ ի վեր մեր հայրենիքը ունի կազմաւորուած, կայուն եւ հզօր բանակ:
26 տարիներ առաջ հիմը դրուեցաւ նորանկախ Հայաստանի բանակին եւ այսօր աւելի քան նշուած տարիները այդ բանակը աճեցաւ, բազմացաւ ու հզօրացաւ:
Ներկայ գտնուեցայ «Տեսակէտ» ակումբի լրատուական կեդրոնի մէջ կազմակերպուած «Մահապարտներու միջոցառման», որուն ընթացքին խօսք առաւ հազարապետ զօրավար Աստուածատուր Պետրոսեան, որ շնորհաւորելէ ետք համայն հայ ժողովուրդին բանակին տօնը, անդրադարձաւ իր եւ իր ընկերներու սխրանքներուն: Պահ մը ապրեցայ յուզումնախառն եւ հպարտութեան զգացումներով: Մարդիկ իրենց կեանքին ու արեան գնով տէրը եղան մեր ժողովուրդին եւ մեր սուրբ հողերուն:Շատեր զոհուեցան, շատեր այսօր կ’ապրին անցեալի յուշերով եւ խիզախութիւններով:
Միջոցառման ներկայ էին Վաղուհաս գիւղի վերագրաւման հերոսներ, ոմանք վիրաւորուած,անդացուպերով եկած էին,ոմանք նկարիչ, պատմաբան,բանաստեղծ արտասանեցին իրենց իսկ գրած բանաստեղծութիւնները` մահապարտներուն մասին:
Յաւերժ փա՛ռք մեր բանակին:
