«Սփութնիք» կը հաղորդէ, որ Յունաստանի ազգային պաշտպանութեան նախարար Փանայոթիս (Փանոս) Քամմենոս յայտարարած է, որ ներկայիս Թուրքիոյ տարածքին մէջ գտնուող յունական Իզմիր (Զմիւռնիա) քաղաքը 1922-ին այրած են Մուսթաֆա Քեմալ Աթաթուրքի զինուորները:
Յոյն նախարարը` խօսելով Իզմիրի յունական անցեալին մասին, նշած է, որ թուրքերը կոտորած են Իզմիրի քրիստոնեայ բնակչութիւնը:
Զմիւռնիոյ հրդեհը, որ պատմութեան մէջ ծանօթ է Զմիւռնիոյ աղէտ անունով, տեղի ունեցած է Սեպտեմբեր 1922-ին:
Օրին, Թուրքիոյ քեմալական կառավարութեան զօրքերը պատերազմի ընթացքին պարտութեան մատնեցին Փոքր Ասիոյ խորքերը թափանցած եւ հին յունական տարածքները ազատագրած յունական զօրքերը, իսկ 9 սեպտեմբեր 1922-ին ներխուժեցին Զմիւռնիա:
Կոտորածէն փրկուելու համար հազարաւոր հայեր ապաստանեցան Ս. Ստեփանով եկեղեցւոյ տարածքին մէջ: 13 սեպտեմբերին քաղաքին մէջ ծայր առաւ մեծ հրդեհ մը, որ քեմալականներու ձեռքի գործն էր: Հրդեհին պատճառով հրկիզուեցան աւելի քան 50 հազար տուներ, 24 եկեղեցիներ, 28 դպրոցներ, դրամատուներ, հիւպատոսարաններ եւ հիւանդանոցներ:
Ըստ թրքական պաշտօնական պատմագրութեան, «քաղաքը հրդեհած են նահանջող յոյները», իսկ Իզմիրի 1922-ի սեպտեմբերեան դէպքերը նկարագրուած են իբրեւ Իզմիրի «ազատագրում»:
Զմիւռնիոյ մեծ հրդեհէն ու Յունաստանի եւ Թուրքիոյ միջեւ բնակչութեան փոխանակումէն ետք տեղւոյն քրիստոնեայ բնակչութեան թիւը խիստ նուազեցաւ, իսկ այդտեղ մնացածները հետագայ տարիներուն թրքացուեցան կամ արտագաղթեցին:
