Վերջին քանի մը տարիներուն ֆութպոլի համակիրներուն միջեւ ընդհանուր հասկացողութիւն մը կայ, որ Ռոնալտօ եւ Մեսսի աշխարհի ամէնէն լաւ ֆութպոլիստներն են:
Անշուշտ կարելի է վիճիլ, որ երկուքէն ո՛վ լաւագոյնն է, սակայն ոչ ոք կրնայ ուրանալ, որ այս երկուքը մնացեալներէն քանի մը գլուխ բարձր են:
Այս տպաւորութիւնը նաեւ առարկայական է: Տարեկան «Ոսկիէ գնդակ»-ին Մեսսի արժանացած է 2009-ին, 2010-ին, 2011-ին եւ 2012-ին Ռոնալտօ 2008-ին, 2013-ին եւ 2014-ին: Իսկ 2007-ին Քաքայի յանձնուելէ ետք, ոչ ոք նուաճած է մրցանակը:
Այժմ հաւանաբար ժամանակն է վերատեսութեան ենթարկելու այն համոզումը, որ ոչ ոք կրնայ մօտենալ Մեսսիի եւ Ռոնալտոյի մակարդակին:
Նոր փայլող տաղանդ մը այժմ նոյն մակարդակը կը ցուցադրէ:
Ան Նէյմարն է:
Քանի մը շաբաթ առաջ, Պարսելոնա Վիարէալ մրցումին, երբ խաղը կ՛ընթանար 2-0 արդիւնքով ի նպաստ դաշտի տէրերուն, Նէյմարի եւ Սուարեզի կոլերով, Պարսելոնայի համակիրները յանկարծ սկսան շատ ծանօթ կանչը. «Մեսսի՜, Մեսսի՜, Մեսսի՜»` յիշեցնելով մրցումէն բացակայ վիրաւոր յառաջապահին, որ ան չէ մոռցուած:
Երբ համակիրները կը շարունակէին կանչը, Սուարեզ ձախ եզրէն յառաջացաւ եւ ճշգրիտ փոխանցում մը կատարեց Նէյմարի, որ կը գտնուէր քառակուսիէն դուրս:
Այն, ինչ որ ըրաւ Նէյմար, բնաւ պիտի չմոռնան բոլոր անոնք, որոնք բախտը ունեցան ականատես ըլլալու կախարդանքին, որուն մասին Պրազիլի ֆութպոլի ազգային հաւաքականի մարզիչ Տունկա ըսաւ. «Այնպիսի բան մըն էր, որուն շնորհիւ ֆութպոլը գեղեցիկ խաղ կ՛ըլլայ»:
Նէյմար` կռնակը բերդին, իր փորովը հակակշռեց գնդակը, ապա անմիջապէս գլխուն վրայէն ետեւ նետեց խոյս տալով իրեն հսկող մրցակից կազմի յետսապահէն, 180 աստիճան շրջադարձ ըրաւ եւ գնդակը գետին չդպած հարուածեց դէպի բերդ` նշանակելով այնպիսի բացառիկ կոլ մը, որուն ի տես դաշտը գտնուող 70 հազար համակիրները իրենց նախկին կանչը պատշաճեցուցին` «Նէյմա՜ր, Նէյմա՜ր, Նէյմա՜ր»-ի:
Նոյն կանչը` տարբեր անունով:
Եւ թէեւ Նէյմար բացայայտօրէն այս ձեւով չուզեց ըսել, բայց այդ կոլին պահը խորհրդանշական էր. Նէյմար կարծես աշխարհին պատգամ մը կը յղէր.
– Մոռցէ՛ք Մեսսին, ես եմ հիմա թագաւորը:
