Ուրբաթ, 9 հոկտեմբերի կէսօրին, Ազգային Լեւոն եւ Սոֆիա Յակոբեան քոլեճը աշակերտական հանդիսութեամբ մը նշեց Թարգմանչաց տօնը` պանծացնելով հայ գիրքն ու հեղինակը:
Հանդիսութեան բացման խօսքը կատարեց քոլեճին Աշակերտական խորհուրդի ներկայացուցիչ Նայիրի Թերզեան, որ Թարգմանչաց տօնի իմաստն ու խորհուրդը ներկայացնելով` ըսաւ, որ աշխարհի վրայ դժուար թէ գտնուի ժողովուրդ մը, որ թարգմանիչներու տօն ունենայ: Մենք ունինք, որովհետեւ կը հաւատանք մեր գիրին եւ գրականութեան հզօր ուժին, մեր մշակոյթին եւ քաղաքակրթութեան անփոխարինելի արժէքին:
Շարունակելով` Ն. Թերզեան յայտնեց, որ գիրերու գիւտէն 1610 տարի ետք, երբ Թարգմանչաց կը նշենք, նոյն հարցումն է, որ կը կրկնենք. ինչո՞ւ հայերէն գրենք ու կարդանք, ինչո՞ւ սեփական գրականութիւն եւ դիմագիծ ունենանք: «Պատասխանը մեր թարգմանիչները տուած են արդէն, որովհետեւ հայերէնն է մեր փրկութեան բանալին: Հայ դպրոցը եւ հայ գիրքն են մեզ պահողը, առանց անոնց մենք պիտի դառնայինք սովորական մարդեր, առանց մշակոյթի եւ առանց ինքնութեան», ըսաւ ան եւ շարունակեց… Գրե՛նք հայերէն, կարդա՛նք հայերէն, մանաւանդ` արդի հաղորդակցութեան այսօրուան միջոցներուն մէջ: Թող դիմատետրի մեր էջերը հայերէն ըլլան, մեր ե-նամակները եւ ուաթցափները հայերէն ըլլան»:
Բացման խօսքէն ետք գործադրուեցաւ գեղարուեստական պատշաճ յայտագիր, որ ընդգրկեց ասմունքներ («Հայ լեզուին»` Սէրլի Գալայճեան, «Հայ լեզուն տունն է հայուն»` Նազարէթ Երէցեան, «Տաղ հայերէն լեզուին»` Բալիկ Գալայճեան, «Առանց քեզի հայերէն տառ»` Դրօ Միրզայեան), նուագ («Վաղարշապատի պարը»` Հենրի Իշխանեան), երգ («Հայոց տառեր»` Նաթալի Տեկիրմենճեան), մենապար («Ուզունտարա»` Քարոլ Կարապետեան) եւ խմբերգ («Ով մեծասքանչ»` քոլեճի երգչախումբ, խմբավարութեամբ երգի դասատու Երուանդ Քէշիշեանի):
Օրուան պատգամը փոխանցեց քոլեճի նախկին շրջանաւարտ, ծանօթ խմբավար, երաժշտագէտ Զաքար Քէշիշեան: Ան ըսաւ, որ Թարգմանչաց տօնակատարութեան նշումը սկսած է 1229 թուականին եւ այդ թուականէն ասդին հայ ժողովուրդը ամէն տարի հանդիսաւոր կերպով կը յիշէ իր մեծ երախտաւորները, որովհետեւ եթէ թարգմանիչները չըլլային, մենք պիտի չըլլայինք այսօր: Հայերէն գրականութիւնը, մշակոյթը եւ արժէքները պահեցին մեզ այսքան դարեր, շեշտեց ան:
Քէշիշեան խօսեցաւ հայ գիրքի կարեւորութեան մասին եւ ըսաւ, թէ գիրքի մտերմութիւնը մարդու մը մեծագոյն մտերմութիւնն է: Առանց գիրքի եւ գրականութեան` պէտք չէ ապրիլ: Այսօր դպրոցներէ դուրս երգի, պարի, գծագրութեան եւ այլ արուեստներու տեղեր շատ կան, բայց կարդալու, գրականութիւն ըմբոշխնելու տեղեր դժբախտաբար չկան, հետեւաբար ան կոչ ուղղեց աշակերտութեան ամէն գնով տէր կանգնելու հայ գիրքին ու հայ հեղինակին` գիրք գնելով եւ գիրք կարդալով:
Աշակերտական հանդիսութեան աւարտին, հայ գիրքին եւ հեղինակին զօրակցութեան գործնական քայլով մը, քոլեճին տնօրէնութիւնը մէկական հայերէն գիրք նուիրեց քոլեճի բոլոր դասարաններու աշակերտներուն` յատուկ մրցանակ ճշդելով անոնց, որոնք կարդալէ ետք իրենց գիրքը` լաւագոյն ձեւով կը ներկայացնեն զայն քոլեճին «Ճանչնանք մեր լեզուն» տարեկան մրցանակին, որ հինգ տարիէ ի վեր կը կատարուի «Մայրենի լեզուի միջազգային օր»-ուան` փետրուար 21-ի նշումին առիթով:
