ՆՈՒՆԷ ԱՐԵՒՇԱՏԵԱՆ
«Առաւօտ»-ի հետ զրոյցում Գիւմրու Տրամաթիքական թատրոնի արտադրիչ Տիգրան Վիրաբեանն, անդրադառնալով ամերիկահայ ռաբիզ երգիչ Արմէնչիկին վաստակաւոր արտիստի կոչում շնորհելու շուրջ բարձրացուած աղմուկին, ասաց. «Եկէք` չմոռանանք, որ նա այսօր Հայաստանի ամենապահանջուած արուեստագէտն է: Ուզենք, թէ չուզենք, նա ամենապահանջուածն է, թէ ինչո՞ւ ենք պահանջում իրեն, դա խնդրի միւս կողմն է: Ու ոչ միայն Հայաստանում է պահանջուած, այլ` դրսում, նա կարող է 10 հազարանոց համալիր լցնել, ու իրար սպաննելով` տոմսերը գնեն նոյն հայերը: Նա շնորհքով մարդ է. բազմաթիւ բարեգործութիւններ է անում, իր վերջին համերգի ողջ հասոյթը նուիրեց «Նուիրիր կեանք» հիմնադրամին` քաղցկեղով հիւանդ երեխաների բուժմանը, ինքը որպէս մարդկային տեսակ` լաւն է: Այլ հարց է, թէ իր այդ գործողութիւնները հաշուի անելով` կարելի՞ է իրեն վաստակաւոր արուեստագէտի կոչում տալ, թէ՞ ոչ: Խնդիրը դա է, խորքային է: Հիմա, երբ բոլորս բողոքում ենք, թէ ինչո՛ւ են նրան վաստակաւորի կոչում տալիս, ինչո՞ւ չէինք բողոքում, երբ Հայաստանի կարեւոր հեռուստաընկերութիւններն են տարածում նրա արուեստը: Եթէ բոլորի վերաբերմունքը համատարած այդպիսին է, հէնց սկզբից բողոքէինք, պիտի հասցնէինք վաստակաւորի, որ սկսէինք աղմուկ անե՞լ: Դէ ուրեմն մի՛ թողէք ինքը համալիրներում համերգ տայ, մի՛ թողէք, Հայաստանի կարեւորագոյն հեռուստատեսութիւններով ելոյթ ունենայ: Այս թեմային այսքան օր անդրադառնա՞լ… մարդիկ կան` չգիտեն, որ Միքայէլ Պօղոսեանը, Հրանտ Թոխատեանը ժողովրդական արուեստագէտի կոչումներ են ստացել, հերոս տղերքից մէկը ձեռնափայտով հազիւ հասել է նախագահական պալատ: Մինչ Արմէնչիկին անդրադառնալը ու նրա մասին աղմուկ բարձրացնելը, շատ աւելի կարեւոր է, որ մենք այդ նոյն ոգեւորութեամբ անդրադառանք այն մարդկանց կոչումներին, որոնք արժանի էին ու ստացան այդ կոչումները, որովհետեւ այս համատարած աղմուկը խանգարեց մարդկանց յստակ տեղեկութիւն ստանալ, թէ արդեօք ովքե՞ր են պարգեւատրուել, արդեօք էլ ո՞վ ստացաւ պարգեւ: Ամենակարեւորն ինձ համար այն հերոս տղերքի պարգեւատրումներն էին, որոնք ստացան պարգեւներ հայրենիքի սահմանները անառիկ պահելու համար, մէկը ձեռնափայտով հասել էր նախագահական պալատ ու ստացաւ պարգեւը: Երկրորդը, որը, ցաւօք սրտի, զոհուել էր բախման ժամանակ, իր հայրը եկաւ ու ստացաւ պարգեւը, մենք իրենց մասին ոչինչ չենք գրում եւ ամբողջ երեք օր խօսում ենք Արմէնչիկի վաստակաւոր արուեստագէտի կոչում ստանալու մասին: Ըստ իս, շատ աւելի կարեւոր էր, որ համացանցը ողողէինք այդ մարդկանց անուններով, ցոյց տայինք, որ այդ մարդիկ էլ են գնահատուել մեր երկրում սահմանները անառիկ պահելու համար, քան այսքան շատ խօսէինք Արմէնչիկի վաստակաւոր արուեստագէտի կոչում ստանալու մասին»: Մեր դիտարկմանը, թէ այդ մարդիկ արժանի են եղել պարգեւներին, այդ պատճառով էլ նրանց մասին չի խօսուել, մեր զրուցակիցն ասաց. «Իսկ կարեւոր չէ՞, որ մենք խօսէինք արժանի մարդկանց մասին, Հայաստանի բոլոր կայքերը ողողուած լինէր խափանարարական փորձը ձախողցուցած ու հետ շպրտած այդ տղերքի նկարներով, շատ աւելի կարեւոր է, որ հերոսներին գնահատէինք ու արժեւորէինք: Հայաստանի մէկ-երկու կայքում տեսայ նրանց մասին տեղեկատուութեան, մնացածը բոլոր լրատուամիջոցները արմէնչիկացրել ենք… Սա նաեւ ոգեւորելու միջոց է այն տղաներին, որոնք այսօր սահմանին են կանգնած: Շատ յուզիչ էր, որ զոհուած տղայի հայրը սեւ շորերով հասել էր նախագահական պալատ, նրա 17-18 տարեկան որդին կեանքն է ներդրել հայրենիքի համար ու գնահատուել է, այս մասին չի խօսւում ընդհանրապէս, ինձ համար ամենակարեւորը հերոսներին տրուած պարգեւներն են», ասում է Տիգրան Վիրաբեանը:
«Առաւօտ»
1. «Եկէք` չմոռանանք, որ նա այսօր Հայաստանի ամենապահանջուած արուեստագէտն է: Ուզենք, թէ չուզենք, նա ամենապահանջուածն է, թէ ինչո՞ւ ենք պահանջում իրեն, դա խնդրի միւս կողմն է: Ու ոչ միայն Հայաստանում է պահանջուած, այլ` դրսում, նա կարող է 10 հազարանոց համալիր լցնել, ու իրար սպաննելով` տոմսերը գնեն նոյն հայերը:»
Յ.Չ. Նախ այս հաստատումը ստուգումի կը կարօտի, երկրորդ, եթէ նոյնիսկ «ամենապահանջուածն է» ա՞յդ է չափանիշը «վաստակաւոր արտիստ» կոչումի:
2. «Նա շնորհքով մարդ է. բազմաթիւ բարեգործութիւններ է անում, իր վերջին համերգի ողջ հասոյթը նուիրեց «Նուիրիր կեանք» հիմնադրամին` քաղցկեղով հիւանդ երեխաների բուժմանը, ինքը որպէս մարդկային տեսակ` լաւն է: Այլ հարց է, թէ իր այդ գործողութիւնները հաշուի անելով` կարելի՞ է իրեն վաստակաւոր արուեստագէտի կոչում տալ, թէ՞ ոչ»
Յ.Չ. Արդէն հեղինակը տեղին հարցադրում կը կատարէ:
3. «Հիմա, երբ բոլորս բողոքում ենք, թէ ինչո՛ւ են նրան վաստակաւորի կոչում տալիս, ինչո՞ւ չէինք բողոքում, երբ Հայաստանի կարեւոր հեռուստաընկերութիւններն են տարածում նրա արուեստը:»
Յ.Չ. Երկուքը տարբեր մակարդակի հարցեր են կարելի չէ բաղդատել: Երկրորդ, ուսումնասիրութիւն կատարուա՞ծ է թէ ժողովուրդին քանի առ հարիւրը համաձայն է իր անունով կատարուած կոչումին:
Դժբախտաբար հայրենիքին մէջ մետալատուուչութեան առատութիւնը, հիւանդութեան վերածուած է եւ շատոնց կորսնցուցած է իր խորհուրդը:
Ամէն պարագայի, Անկախութեան առիթով կատարուած պարգեւատրումները պէտք է սահմանափակուին միայն Հայրենիքի պաշտպան հերոսներուն՝ ըլլան անոնք զինուորականներ թէ ազատամարտիկներ: