«Լիբանանի հետ, հայութեան համար» խորագիրը կրող Լիբանանի քաղաքացիական պատերազմի 40-ամեակին նուիրուած ձեռնարկներու շրջագիծին մէջ, կազմակերպութեամբ «Իշխան» կոմիտէին, երէկ` չորեքշաբթի, 16 սեպտեմբեր 2015-ի երեկոյեան ժամը 8:00-ին, Նոր Սիսի «Ազիրեան» ակումբին մէջ տեղի ունեցաւ ձեռնարկ:
Նախքան սրահ բարձրանալը, ակումբի մուտքին կատարուեցաւ հոգեհանգստեան արարողութիւն` կատարողութեամբ Ս. Սարգիս եկեղեցւոյ դպրաց դասին եւ եկեղեցւոյ հովիւ Յակոբ քհնյ. Պզտիկեանի: Ապա հրաւիրուեցան քաղաքացիական պատերազմի նուիրեալներուն ընտանիքները, որպէսզի կատարեն այս առիթով զետեղուած յուշատախտակին քողազերծումը:
Այնուհետեւ ներկաները բարձրացան «Ատուր Գապագեան» սրահ, ուր Լիբանանի եւ Հայաստանի քայլերգներուն ունկնդրութենէն ետք բացման խօսքը արտասանեց ՀՅԴ «Իշխան» կոմիտէի անդամ Վարդան Պայրագտարեան: Ան նկատել տուաւ, որ 1975 թուականին սկսած Լիբանանի քաղաքացիական պատերազմին, հայ ժողովուրդի թանկագին զաւակները իտէալական նուիրումով մասնակից դարձան Պուրճ Համուտի հայկական թաղամասերու պահպանման` օտար զինեալներու թափանցումներէն, եւ անոնցմէ մեծ թիւով ընկերներ եւ հայրենակիցներ նահատակուեցան: Եզրափակելով իր խօսքը` ան կոչ ուղղեց կրկնապատկելու հաւաքական ջանքերը` հայութեան վերադարձնելու համար Նոր Սիսի թաղամասը, նաեւ բարգաւաճ իրավիճակի մը ստեղծման` առ ի յարգանք մեր հերոս նահատակներուն:
Ապա Ֆիլիփ Ժինեան ասմունքեց Մուշեղ Իշխանի «Ընկերներ կան» քերթուածը:
Օրուան պատգամը փոխանցեց Գօգօ Աւագեան: Ան յայտնեց, որ Լիբանանի քաղաքացիական պատերազմի դաժան օրերուն ՀՅԴ-ն եւ իր ակումբները իրենց ուսերուն վրայ առին թաղերու հսկողութիւնը եւ տղաքը առանց խտրութեան բոլորն ալ կամովին պահակութիւն ըրին իրենց թաղամասերուն հսկելու, նաեւ շրջանի բնակիչներուն ուտեստեղէնի եւ կենսական պիտոյքներու մատակարարում կատարեցին: Ապա ան թուեց այդ նուիրեալներէն ոմանց անունները, ինչպէս` Թորոս Նաճարեան, Սարգիս Թաքաճեան, Օննիկ Փափազեան, Խաչիկ Մինասեան, Եանքօ Կէրէքմէզեան, Սահակ Մանուկեան, Պարոյր Տուտաքլեան, Մովսէս Յովհաննէսեան, ինչպէս նաեւ ներկայացուց անոնց մասին ամփոփ տեղեկութիւններ: Ան յիշեց նաեւ ԼԵՄ-ի «Արաբօ» մասնաճիւղէն Լիզպոնի գործողութեան նահատակ Սարգիս Աբրահամեանը, նաեւ շրջանի երիտասարդականէն Եղիկ Գայայեանը, որոնք Լիբանանի պատերազմի օրերուն հասակ առին եւ աշխարհի չորս ափերուն լսելի դարձուցին ԼԵՄ-ի եւ ՀՅԴ-ի անունները:
«Լիբանանը հիւրընկալեց մեզ 1915-ի ջարդերէն ետք… Լիբանանահայը մինչեւ օրս եղաւ տիպար քաղաքացի իր երկրորդ հայրենիքին մէջ: Մինչ ՀՅԴ-ն յանձնառու մնաց իր առաքելութեան` հայութեան պահպանման գործին մէջ, եւ անոր համար թանկագին տղաք կորսնցուցինք», հաստատեց Գօգօ Աւագեան` աւելցնելով, որ բոլոր զոհուածներն ու նահատակները կենդանի օրինակներ են ազգանուէր ծառայութեան, գիտակից զոհաբերումի եւ անխառն խիզախութեան, որոնք ՀՅԴ-ի գաղափարներով լիցքաւորուած են: «Անոնք իրենց նահատակութեամբ կը միանան անմահներու փաղանգին, անոնց, որոնք իրենց մահով կեանք պարգեւեցին հայ ժողովուրդին», եզրափակեց բանախօսը:
Աւարտին Ս. Սարգիս եկեղեցւոյ դպրաց դասը մեկնաբանեց «Խուժան ազգեր», «Զարթիր որդեակ», «Տէր ողորմեա» եւ «Կիլիկիա» երգերը, որմէ ետք ակումբի «Սագօ Սարգիսեան» սրահին մէջ հրամցուեցաւ հոգեսուրճ:
