Պէտք է որոնել այն դրդապատճառները, որոնք աշխարհի ամէնէն նշանաւոր լրատուամիջոցներուն ուշադրութիւնը յանկարծակիօրէն գրաւեցին կեդրոնական Պէյրութի հրապարակներուն վրայ արձանագրուող իրադարձութիւններուն շուրջ:
Չկայ լրատուութիւն, առանց քաղաքականացուած մօտեցումի. մանաւանդ այն լրատուամիջոցներուն, որոնք ուղղակի թէ անուղղակի կը կրեն այս կամ այն գերտէրութեան հովանաւորութիւնը: Ակներեւ էր անոնց մօտ, ժամանակակից քաղաքացիական շարժումներու զուգորդուող գունաւոր յեղափոխութիւններու համեմատութիւնը: Շարժումները գունաւորելու աշխարհաքաղաքական այս վարքագիծը կ՛երեւի ամէն միջավայրի մէջ, ուր քաղաքացիական թէ քաղաքական շարժառիթներով շարժում կը սկսի:
Նման շարժումներ անուղղակիօրէն հովանաւորելու եւ յաջողութեան պարագային նոր ձեւաւորուելիք կացութեան մէջ մասնաբաժին ի յառաջագունէ որոշելու այս մօտեցումները միշտ չէ, որ յաջողութիւն կը գտնեն. շարժումները սեւ սպիտակով կ՛աւարտին, երբեմն ալ միայն սեւ գոյնով:
Անշուշտ, աղբահանման հրամայականը շեշտող քաղաքացիական այս երիտասարդական շարժումը միայն նման բնութագրումներով պարզաբանելը արդար պիտի չըլլար: Միջազգայինէն անցնելով ազգային, իրադրութիւններուն հետեւողը նկատած պիտի ըլլայ այս շարժման վերհամայնքայնութիւնը:
Հազուագիւտ է այս երեւոյթը: Յատկապէս փողոց դուրս հանող բողոքի գործողութիւնները շեշտակիօրէն համայնքային դրուածքի վրայ գոյութիւն ունեցող համակարգին համար անպայմանօրէն կ՛ունենային եւ կ՛ունենան նոյն այդ համայնքի մղումներ, այս կամ այն քաղաքական ուժին ձեռագիրը կրող պահանջներ: Ասիկա որոշ ժամանակէ ի վեր համալիբանանեան բովանդակութեան եւ տարազի համոզումը կը փոխանցէր: Որքան ալ ձախակողմեան գաղափարախօսութեան հետեւողներու աշխուժութիւնը ընդգծուէր, յաճախ ըստ ձեւի ոչ քաղաքական այս դրսեւորումներուն մէջ, այնուամենայնիւ քաղաքական հակումներու եւ պատկանելիութիւններու հարցը երկրորդական էր: Պատկերասփիւռի տեսախցիկներուն, թէ ձայնասփիւռի խօսափողներուն առջեւ կանգնողները որեւէ ձեւով քաղաքական կազմակերպութիւններու ձեռագիրներուն մասին ակնարկութիւն չըրին:
Շարժումը շատ արագ սակայն քաղաքացիականէն անցում կատարեց քաղաքականի: Ի լուր եւ ի տես աղբահանման գործի անլոյծ մնալուն, ցուցարարները ամբողջական պատասխանատուութիւնը նախ բեռցուցին նման ճգնաժամային օրերուն երկրէն դուրս գտնուող ներքին գործոց նախարարի ուսերուն, ապա վարչապետին ու կառավարութեան եւ ի վերջոյ ամբողջ խորհրդարանին վրայ:
Մինչ վարչապետի կիսասպառնալիքը հինգշաբթի օրուան կառավարութեան նիստը վերջինը նկատելու վերաշեշտեց կառավարութեան անդամներուն քաղաքական կամք ցուցաբերելու անհրաժեշտութիւնը: Այստեղ կային անշուտ պատասխաններ չունեցող հարցադրումներ: Սահմանադրական անորոշութիւնը` նախագահի բացակայութեան, կը մշուշապատէր պատկերացումը, թէ գործող վարչապետի հրաժարման պարագային ի՞նչ կ՛ըլլային իրաւական ընթացակարգի հետագայ քայլերը:
Շարժումին վերհամայնքային բնոյթ ունենալը, եթէ մէկ կողմէ դրական երանգներ կ՛ապահովէ կենսոլորտային առաջադրանքներով սկսած քաղաքացիական շարժումին, միւս կողմէ կ՛ընդգծէ այլ համալիբանանեան գերխնդիրներու նկատմամբ նոյն շրջանակներու ցուցաբերած անտարբերութիւնը: Առեւանգեալ բանակայիններու ճակատագիրին շուրջ գոյութիւն ունեցող մտահոգութիւնը կրնար համախմբել Լիբանանի ապագայով մտահոգ երիտասարդութիւնը. ի վերջոյ բանակը գրեթէ այն եզակի կառոյցն է, որ վերհամայնքային էութիւն, բնոյթ եւ իրողութիւն պարտադրած է եւ որուն սասանելիութիւնը կրնայ ճակատագրական հարուած հասցնել արդէն իսկ պետական հաստատութիւններու դատարկութեամբ բնութագրուող այս երկրին:
Աղբահանման լայնածաւալ եւ ամէնէն ազդեցիկ գործողութիւնը անյետաձգելի քայլ է: Պահանջները արդար են. եւ եթէ մէկ կողմէ իրաւապահ մարմիններուն անհամաչափ ուժի կիրարկումը անընդունելի է, միւս կողմէ նաեւ դատապարտելի են ցուցարարներուն խռովարարական քայլերն ու գրգռութիւնները: Երեւոյթներ կան, որոնք յստակ կը համոզեն սադրիչ տարրերու գոյութիւնը այդ ցոյցերուն ընթացքին:
Կառավարութենէն կը սպասուի ամէն ճիգ ի գործ դնել կենսոլորտային աղէտէ փրկելու համար երկիրը: Բնապահպանական այս ճգնաժամի յաղթահարումը առիթ պէտք է ծառայէ նաեւ քաղաքական անլոյծ եւ առկախ մնացած հիմնախնդիրները լուծելու: Ինչպէս որ շարժումը քաղաքացիականէն անցաւ քաղաքականի ,այնպէս ալ լուծումները կենսոլորտայինէն պէտք է անպայման հասնին քաղաքական հիմնական օրախնդիրներուն: Որուն համար ալ արտալիբանանեան կեդրոններու շահարկումները թէ՛ ցոյցերուն եւ թէ՛ կառավարութեան որոշումներուն անհրաժեշտ է , որ բացառուին:
«Ա.»
