Ուրբաթ, 15 մայիս 2015-ի երեկոյեան, Ս. Խաչ եկեղեցւոյ «Պետողլեան» սրահին մէջ տեղի ունեցաւ հայ կաթողիկէ պատրիարքութեան Ս. Խաչ-Հարպոյեան բարձրագոյն վարժարանի շրջանաւարտից հանդէսը` նախագահութեամբ Լիբանանի կաթողիկէ անգլիախօս վարժարաններու ընդհանուր համակարգող հայր Կապրիէլ Թապեթի:
Հանդիսութիւնը սկսաւ շրջանաւարտներու մուտքով` իրենց հօր ընկերակցութեամբ: Յայտագիրը կ՛ընդգրկէր չորս լեզուներով արտասանուած ուղերձներ, Հայոց ցեղասպանութեան հարիւրամեակին նուիրուած տեսերիզի ցուցադրութիւն` «Յիշիր» երգով, շրջանաւարտներու պար` «Քոչարի»: Արինա Թեփիրճեան ասմունքեց Պարոյր Սեւակի «Քիչ ենք, բայց հայ ենք» բանաստեղծութիւնը, ներկայացուեցաւ նաեւ նուագ` «Մուշ»` Էլի Ուաննուսի, Յակոբ Բամպուքեանի եւ Նարինէ Քէշիշեանի կատարողութեամբ, խմբերգ` «Հայ-հայ», ինչպէս նաեւ` «Մամա» երգը, որուն աւարտին աշակերտները նուռէ զարդեր նուիրեցին իրենց թանկագին մայրերուն:
Հայերէն ուղերձով` Կարպիս Նագգաշեան, արաբերէնով` Սալբի Կանիմեան, անգլերէնով` Բերլա Գանթարճեան, եւ ֆրանսերէնով` Նշան Նորաշխարհեան գեղեցկագոյն յիշատակներով հրաժեշտ տուին իրենց երկրորդ տան, ինչպէս նաեւ շնորհակալութիւն յայտնեցին իրենց երախտաշատ ուսուցիչներուն, տնօրէնութեան եւ իրենց նեցուկ կանգնած ծնողներուն: Անոնք նաեւ շեշտեցին հայ վարժարան յաճախած ըլլալու հպարտութիւնը, որ Հայոց ցեղասպանութեան հարիւրամեակին ընդառաջ եւ միշտ, ապացոյց է, որ «ցեղասպանը չկրցաւ իր երազը իրագործել, որն էր` մեզ սպաննել ֆիզիքապէս եւ մտապէս, որովհետեւ որպէս ազգ եւ որպէս աշակերտներ` մեր ձգտումները կարելի չէ կասեցնել կամ սահմանափակել մարդկութեան դէմ ոճիր գործածներու նենգ նկրտումներով», նշեցին անոնք:
Օրուան նախագահ հայր Կապրիէլ Թապեթ իր խօսքին մէջ ըսաւ, թէ` «Ցեղասպանութեան սրբադասուած նահատակները կարծես ժպտելով կ՛օրհնեն այսօրուան հանդէսն ու շրջանաւարտները, որովհետեւ իրենց նահատակութիւնը ի զուր չեղաւ, իրենց զոհաբերութիւնը արդիւնաւորուեցաւ, եւ ոխի գիշերուան մէջ իրենց քալած ուղին վերջ չգտաւ խաչին քով, այլ` յարութեան ապառաժին մօտ»: Հայր Թապեթ կոչ ուղղեց շրջանաւարտներուն` յիշելու, որ իրենք ունին փառաւոր պատմութիւն մը, որ կ՛երկարի Հայաստանի սիրտէն մինչեւ Լիբանանի գիրկը, եւ թէ` իրենցմէ շատ բան խնդրուած է այս առումով, որովհետեւ զիրենք դաստիարակողները շատ բան տուած ու զոհած են:
Յայտագրի ընթացքին շրջանաւարտներ Սալբի Կանիմեան եւ Վերա Պոզոյեան վարժարանին վահանը յանձնեցին 11-րդ դասարանի երկու աշակերտներու` Ճոյս Մալտոսեանին եւ Մարիանա Վարդանեանին, որպէսզի յաջորդ սերունդը շարունակէ վարժարանին գոյերթը:
Վարժարանի տնօրէն Ռիթա Պոյաճեան իր փոխանցած խօսքին մէջ նշեց, որ մեր ազգային հաւաքական գոյութեամբ կու գանք Թալէաթի ժառանգորդներուն ըսելու, թէ իրենք ձախողեցան, որովհետեւ միայն մեր մարմինները սպաննեցին ու չկրցան մեռցնել մեր ազգային ոգին, որովհետեւ մենք կեանքը եւ ոչ թէ մահը սիրող ազգ ենք, եւ կը նահատակուինք` մերժելով նուաստանալ ու ենթակայ ըլլալ:
Ան աւելցուց, որ 2015 թուականը յատկանշական է նաեւ Ս. Խաչ-Հարպոյեանին կրթական նուաճումներուն մակարդակով, որովհետեւ ուսումնական յատուկ կարիքներ ունեցող աշակերտներու բաժանմունքին եւ ամերիկեան ծրագրի բաժանմունքին մեկնարկման զուգահեռ, վարժարանը ունեցաւ նաեւ արուեստից բաժանմունքի աւարտական` BT3 բաժանմունքը, որուն առաջին հունձքը մեծ ուրախութեամբ կը քաղենք այս հանդիսութեան ընթացքին: Շեշտը դնելով հայ ազգի գոյատեւման երաշխիքը հանդիսացող հայ դպրոցի դերին ու կարեւորութեան վրայ` ան ըսաւ, որ Ս. Խաչ-Հարպոյեան հայաշունչ դարբնոցին մէջ հայ աշակերտը կը զինուի անհրաժեշտ գիտութիւններով, անոր ճակատը կը զարդարուի յաջողութեան պսակով, եւ անոր մէջ կը կոփուի ազգային պատկանելիութեան ոգին ու կը կերտուի անոր հայու նկարագիրը:
Վկայականներու բաշխման ժամանակ տնօրէնութիւնը գնահատանքի յուշանուէրով մը պարգեւատրեց վարժարանի գերազանց աշակերտ, շրջանաւարտ Սալբի Կանիմեանը: Այնուհետեւ տեղի ունեցաւ աւարտական դասարանի լաւագոյն երեք միջիններ ապահոված աշակերտներու պարգեւատրումը` «Յարութիւն եւ Արաքսի Պոյաճեան» ֆոնտին կողմէ, ձեռամբ Շահէ Պոյաճեանի:
Յայտագիրը վերջ գտաւ Ս. Խաչ եկեղեցւոյ ժողովրդապետ Սեպուհ վրդ. Կարապետեանի փակման աղօթքով:
Հանդիսութեան աւարտին շրջանաւարտները ուղղուեցան դէպի դպրոցին շրջափակ, ուր վարժարանի երգի ուսուցիչ Սոնիկ Բամպուքեան կատարեց Քրիսթինէ Պէպէլեանի «Շնորհաւոր» երգին կատարողութիւնը:
