Հայոց ցեղասպանութեան 100-ամեակին առիթով, երէկ` ուրբաթ, 10 ապրիլ 2015-ի երեկոյեան ժամը 8:30-ին, «Յակոբ Տէր Մելքոնեան» թատերասրահին մէջ Համազգայինի «Գասպար Իփէկեան» թատերախումբը թատերասէր հանրութեան ներկայացաւ 2010-ին գրուած այժմէական գործով մը` Լոռն Շիրինեանի «Կոթողական» թատերախաղով, բեմադրութեամբ` Յակոբ Տէր Ղուկասեանի, հովանաւորութեամբ` Հայոց ցեղասպանութեան 100-ամեակի Լիբանանի Կեդրոնական մարմինին:
Բեմը, որ ծածկուած էր աւազով, կը ներկայացնէր անապատը: Նիւթը` Ցեղասպանութեան մասին երկու տարբեր տեսակէտներու բախումն էր: Արագը` Վարդան Մկրտիչեան, դասական տեսանկիւնէ կը դիտէր Ցեղասպանութիւնը, մինչ Պետը` Հրայր Գալեմքերեան, յառաջապահ, յեղափոխական, երիտասարդական եւ նոր մտածելակերպով կը տեսնէր զայն: Անշուշտ երկուքին նպատակն ալ նոյնն էր. Ցեղասպանութեան ճանաչում, պահանջատիրութիւն, եւ այլն: Արդարեւ, այդ երկու տեսակէտներուն բախումը աւարտեցաւ Ցեղասպանութեան զոհերու յիշատակին նուիրուած յուշակոթող մը կանգնեցնելով:
Թատերախաղին մէջ յայտնուեցաւ նաեւ երիտասարդ պարմանուհի մը Կալին` Հերմինէ Նիւրբեթլեան, որ իր աւարտաճառը կը պատրաստէր մշակութային մահաբանութեան մասին եւ կ՛ուսումնասիրէր այն խումբերը, որոնք ողբերգութիւն մը ունեցած են եւ թէ անոնք ինչպէ՛ս կը տեսնեն իրենց մշակոյթին մահը եւ ի՛նչ կ՛ընեն անոր դէմ կենալու համար: Ան եկած էր Ցեղասպանութեան հետեւանքներուն մասին տեղեկութիւններ քաղելու:
Արդարեւ, բեմադրիչ Յակոբ Տէր Ղուկասեան իր շուրջ համախմբելով արհեստավարժ դերասաններ Վարդան Մկրտիչեան, Հրայր Գալեմքերեան եւ Հերմինէ Նիւրբեթլեան, մէկուկէս ժամ տեւողութեամբ կրցաւ գրաւել հանդիսատեսին ուշադրութիւնը եւ փոխանցել Ցեղասպանութեան հետեւանքով ունեցած բոլոր այն զգացումները, որ ապրեցան դերասանները բեմին վրայ:
Ելոյթները կը շարունակուին այսօր` շաբաթ, վաղը` կիրակի (կալա), ինչպէս նաեւ յառաջիկայ ուրբաթ, 17, շաբաթ, 18 եւ կիրակի, 19 ապրիլին, երեկոյեան ժամը 8:30-ին, «Յակոբ Տէր Մելքոնեան» թատերասրահին մէջ:
