Երէկ` ուրբաթ, 20 մարտին, «Ազդակ»-ի «Արսէն Չաղլասեան» ժողովասենեակին մէջ տեղի ունեցաւ հարցազրոյց հրապարակագիր Միհրան Քիւրտօղլեանի հետ: Հայոց ցեղասպանութեան 50-ամեակին, 100-ամեակին եւ զանոնք կանխող ու անոնց յաջորդող ժամանակաշրջաններու հարցերուն վերաբերող հարցազրոյցը վարեց «Ազդակ»-ի միջազգային լուրերու խմբագիր Վահրամ Էմմիեան:
Խօսելով 50-ամեակին եւ զայն կանխող ժամանակաշրջանին մասին` Քիւրտօղլեան ըսաւ, որ 50-ամեակը կանխող ժամանակաշրջանը ընդհանրապէս սուգի եւ ցաւի ժամանակաշրջան էր: 50-ամեակը հրաբխային ժայթք մը եղաւ հայութեան համար եւ փոխեց ամբողջ հայութեան հոգեվիճակը: Ան նշեց, որ մենք մեր վրայէն նետեցինք սուգի պատմուճանը եւ վերածուեցանք պահանջատէրի, ինչպէս նաեւ դուրս եկանք կեթոյի վիճակէն, ներազգային պառակտումը վերջ գտաւ եւ որոշ երիտասարդացում տեղի ունեցաւ: Քիւրտօղլեան նշանակալից նկատեց Երեւանի մէջ ցոյցը, որ Խորհրդային Միութեան մէջ առաջին քաղաքական ցոյցն էր:
Ինչ կը վերաբերի յետ 50-ամեակի ժամանակաշրջանին, ան ըսաւ, որ անիկա ցնցումներով լեցուն ժամանակաշրջան մը եղաւ Միջին Արեւելքի հայութեան համար` արաբ-իսրայէլեան պատերազմներ, Լիբանանի քաղաքացիական պատերազմ, Իրանի իսլամական յեղափոխութիւն, Իրան-Իրաք պատերազմ, ահաբեկչութեան դէմ պատերազմ եւ սուրիական տագնապ` աւելցնելով, որ 50-ամեակէն 100-ամեակ երկարող ժամանակաշրջանը նաեւ եղաւ ժամանակաշրջան մը ձեռքբերումներու, որոնց դիմաց մարդ կրնայ միայն ապշիլ` նկատի ունենալով առարկայական պայմաններն ու դժուարութիւնները: Միւս կողմէ, հակառակ անոր, որ Երեւանի մէջ հայութիւնը հողեր պահանջեց, գործունէութիւնը սահմանափակուեցաւ ցեղասպանութեան ճանաչումով, ինչ որ, ըստ Քիւրտօղլեանի, Թուրքիոյ ուզած խաղն էր եւ անոր թակարդը:
Քիւրտօղլեան համոզում յայտնեց, որ 100-ամեակը պիտի չկարենայ ըլլալ այն դարձակէտը, որ եղաւ 50-ամեակը, որովհետեւ կեանքի պայմանները տարբեր են: Տարբերութիւնը այն է, որ այսօր Հայաստան անկախ է, եւ մենք եւս Թուրքիոյ նման ներկայ ենք դիւանագիտական միջանցքներուն մէջ: Թէեւ պետութիւնները սահմանափակումներ ունին, սակայն սփիւռքը կրնայ լեցնել այդ բացը եւ Հայաստանն ու սփիւռքը կրնան զիրար ամբողջացնող աշխատանք տանիլ:
Խօսելով Հայոց ցեղասպանութեան 100-ամեակին առիթով որդեգրուած Համահայկական հռչակագիրին մասին` Քիւրտօղլեան ըսաւ, որ անիկա ներազգային իմաստ ունի, իրաւական հիմք չունի եւ կը ստեղծէ որոշ հարցական մը, որովհետեւ անիկա եւ իրաւական հիմք ունեցող արձանագրութիւնները զիրար կը հակասեն:
Ինչ կը վերաբերի 100-ամեակին յաջորդող ժամանակաշրջանի աշխատանքներուն, Քիւրտօղլեան ըսաւ, որ նախ եւ առաջ պէտք է յստակացնենք, թէ ի՛նչ է մեր պահանջածը, եւ այդ ալ` համահայկական մակարդակի վրայ, ինչ որ շատ դժուար է:
Հարցազրոյցին տեսերիզը յառաջիկային պիտի տեղադրուի «Ազդակ»-ի կայքին վրայ:
