Սրտի Խօսք

ՔՐԻՍՏԱՓՈՐ ԻՍԿԷՆՏԷՐԵԱՆ

Երախտագիտութեամբ եւ սիրով կը գրեմ այս սրտի խօսքս 2019-ի աւարտին, «Ազդակ» օրաթերթի մեծ ընտանիքիս: 2019-ի աւարտին, որովհետեւ 2019-ը իւրայատուկ տարի մը դարձաւ ինծի համար` շնորհիւ «Ազդակ»-ին:

2019-ի յունուարին` իբրեւ «ապագայ լրագրող» ծրագրի շրջանաւարտ, ես միացայ «Ազդակ»-ի համեստ ընտանիքին` դառնալով երիտասարդ աշխատակից ալեհեր, բայց երիտասարդ օրաթերթին: Սա ինքնին պարծանք էր ինծի համար:

Եւ երբ կը կարդայի «Տարեվերջի խմբագրական նիւթեր (Բ.) Ապագայի խնդիրներ» խմբագրականը, մասնաւորապէս «Հաւաքագրուող երիտասարդ տարրերուն մէջ բացի խմբագրական հմտութենէն` կան նաեւ արուեստի հակում ունեցողներ, իրենց երախայրիքը ներկայացնելու պատրաստ երիտասարդներ: «Ազդակ» իրը սեպեց նաեւ նման հմտութիւն ունեցողներուն  արուեստի նմուշներու հանրայնացման պարտականութիւնը` ցուցահանդէսի տեսքով» բաժինը, չկրցայ գրիչս տեղէն չշարժել եւ անգամ մը եւս երախտագիտութիւնս չյայտնել «Ազդակ»-ին, մասնաւորապէս` անոր գլխաւոր խմբագիր եւ տնօրէն սիրելի Շահան Գանտահարեանին, ինչպէս նաեւ` խմբագիրներ Արշօ Պալեանին եւ Նորա Բարսեղեանին, որոնց շնորհիւ «Ազդակ»-ի «Փիւնիկ» սրահին մէջ իրականացաւ իմ գեղանկարներու առաջին անհատական ցուցահանդէսս` նուիրուած Կոմիտասի ծննդեան 150-ամեակին, կազմակերպութեամբ եւ հովանաւորութեամբ «Ազդակ» օրաթերթին:

«Ազդակ» կը հաւատայ երիտասարդ ուժին եւ երիտասարդ տարրի դերակատարութեան կարեւորութեան. «Ազդակ» անցած է լոզունգներէ անդին եւ լծուած` գործնական աշխատանքի:

Ահա այդ անհատական ցուցահանդէսին յաջորդեցին հաւաքական ցուցահանդէսներ. առաջինը «Լիւսի Թիւթիւնճեան» պատկերասրահին մէջ, իսկ երկրորդը` Երեւանի մէջ, որ մրցում-ցուցահանդէս էր, եւ իմ գեղանկարներս, յաղթող այլ 31 արուեստագէտներու գործերու կողքին, ցուցադրուեցան Հայաստանի մայրաքաղաքին մէջ: «Ազդակ» հաւատաց եւ թռիչք տուաւ իմ արուեստիս, եւ ահա մէկ տարուան մէջ ես մասնակից դարձայ երեք ցուցահանդէսներու:

Այո՛, խմբագրականի հետեւեալ խօսքը` ««Ազդակ»-ի յարկին տակ ինքզինք հարազատ զգացող ոեւէ երիտասարդ գուրգուրանքի արժանի է մեր կողմէ: Արժէք եւ մանաւանդ` հեռանկար: Ինք ապագայ լրագրող չէ միայն. ինք թերթին ապագան է»: Սոսկ անկեղծ եւ սրտագին խօսք չէ, այլ` «Ազդակ»-ի կողմէ իրականացուող իսկական քայլ եւ վեհ համոզում: Ես ինքզինքս հարազատ զգացի «Ազդակ»-ի յարկին տակ եւ, այո՛, արժանացայ «Ազդակ»-ի անսակարկ գուրգուրանքին, որուն համար հպարտ եմ եւ երախտապարտ:

Նոր Տարուան եւ Սուրբ Ծննդեան տօներուն առիթներով «Ազդակ» օրաթերթի սիրելի ընտանիքի անդամներուս կը մաղթեմ առողջութիւն, երջանկութիւն եւ ամենայն բարիք. անոնց անխոնջ եւ նուիրական աշխատանքին շնորհիւ` «Ազդակ» կը շարունակէ հաստատուն քայլերով գոյատեւել:

Սիրով`
ՔՐԻՍՏԱՓՈՐ ԻՍԿԷՆՏԷՐԵԱՆ