ԱՆԻԹԱ ԺԱՄԿՈՉԵԱՆ
23 փետրուար 2025-ին մեզմէ առյաւէտ բաժնուեցաւ իմ եւ քանիներու տասնամեակներու բարեկամուհին, պաշտօնակիցը, համալսարանաւարտ վաստակաշատ կրթական մշակ, երկա՜ր տարիներու Հայ աւետարանական Շամլեան Թաթիկեան վարժարանի մանկապարտիզպանուհի, անգլերէնի ուսուցիչ Վրժինա Թուզճեան-Պաղտատեանը:
Այս քանի մը տողերը` իր անմոռաց յիշատակին
Ա՛լ մեզի հետ չես…
Դուն ժպիտով դիմակայեցիր կեանքի մարտահրաւէրները: Երկարատեւ հիւանդութիւնն իսկ չխլեց լաւատեսութիւնդ:
Շրջապատիդ հետ համերաշխ սրտակցութեամբ յաղթահարեցիր ամէն դժուարութիւն, եղար սիրող եւ զոհուող թանկագին մայր, մեծ մայր եւ նուիրեալ ուսուցիչ ու պաշտօնակից:
Երբ շատ կանուխ կորսնցուցիր կեանքի ընկերդ, չյուսահատեցար, շարունակեցիր ապաւինիլ Տիրոջը` Յիսուսի առաջնորդութեան, ու մնալ հաւատարիմ ծառայ անոր եկեղեցւոյ, դպրոցին ու հասակ առնող մանուկներուն:
Իբրեւ յանդուգն, եռանդուն եւ առաւելագոյն սէր ու հոգատարութիւն ցուցաբերող ուսուցիչ` եղար օրինակելի տիպարը պաշտօնակիցներուդ: Հակառակ տարիներու գումարին` մնացիր երիտասարդ, կորովալից ու խանդավառ:
Վա՛րձքդ կատար:
Վարձքդ Աստուծոյ մօտ առատ պիտի ըլլայ: Տարիներ սիրայօժար ծառայեցիր Նոր Մարաշի Հայ աւետարանական կիրակնօրեայ դպրոցին մէջ ու ամառնային Սուրբ Գրոց վարժարանին: Երբ եկեղեցւոյ պաշտամունքին դաշնամուրի մօտեցող չունենայինք, սիրայօժար կը ստանձնէիր նուագածուի պաշտօնը:
Անմոռանալի յիշատակներ ձգեցիր ետիդ…
Սիրով յագեցած ծառայութեանդ մէջ երբեք չյանձնուեցար ճակատագիրի տխուր խաղերուն:
Յուսահատին հաւատքը նորոգեցիր, հիւանդին դեղ ու դարման յանձնարարեցիր, վշտակիրը մխիթարող խօսքը եղար, գիտէիր խռոված հոգիները հանգստացնել, կը փնտռենք քեզ:
Յաւիտենականութեան մէջ բարի հոգիդ թող իր հանգիստին արժանանայ: Յիշատակդ օրհնեալ ու ծառայական կեանքդ` բոլորիս օրինակ:
