ԿԱՐՕ Կ.
Տարիներ առաջ ՀՄԸՄ-ի ֆութպոլի խումբը բազմահազար համակիրներ կը ներգրաւէր, ուր բոլոր տարիքի մարդիկ, կին-աղջիկ-երեխայ, բոլորը ամէն ինչ ձգելով կ՛ուղղուէին դաշտ, ուր որ ալ ըլլար մրցումը:
2000-ի սկիզբները դժուար օրեր եղան, խումբը Բ. դասակարգ իջաւ, իսկ համակիրներու թիւը հետզհետէ նուազեցաւ, նոյն պահուն, 1980-ականներէն պասքեթպոլի խումբերը, տղոց թէ աղջկանց, շատ քիչ համակիրներով կը մասնակցէին խումբին մրցումներուն: Օրերը սկսան փոխուիլ, եւ պասքեթպոլի համակիրները սկսան շատնալ, եւ 2014-էն ետք կեդրոնացումը եղաւ պասքեթպոլին վրայ:
Ֆութպոլը նոյն տարիներուն սկսած էր բարձրանալ, նոյնիսկ 2-րդ դասակարգէն վեր բարձրանալու յոյսեր կային, սակայն համակիրներուն երազը մնաց երազ, եւ խումբը ոչ միայն մնաց Բ. դասակարգ, այլ քանի մը տարի ետք սկսաւ նահանջել եւ երկու տարուան ընթացքին հասաւ 4-րդ դասակարգ:
Պասքեթպոլը 2018-ին ամէն տիտղոս կրցաւ շահիլ, բայց յաջորդ տարիներուն վրայ հասաւ երկրին անկայուն վիճակը, ապա «Քովիտ-19»-ն, որմէ ետք նոյնիսկ պասքեթպոլի համակիրները նուազեցան:
Նոյնիսկ այս տարի, հակառակ շատ լաւ արդիւնքներուն, համակիրները ըստ երեւոյթին կը նախընտրեն տունէն դիտել:
Բարեկամի մը նոյն հարցումը ուղղեցի, ան ալ ինծի համոզիչ պատասխան մը տուաւ: «Մրցումէն ժամեր առաջ ոտքի կը սպասեմ մինչեւ որ դաշտին դռները բացուին, մինչ բացուելէն ետք աթոռները գրաւուած կ՛ըլլան պատանիներով: Լաւ բան է պատանիներուն ներկայութիւնը, որ նոյնքան կարեւոր է անոնց ապագային համար` կրթուած սերունդ մը ըլլալու, որպէսզի զգան ինչ որ մենք կը զգայինք մեր պատանեկան օրերուն մեր արեան մէջ` ՀՄԸՄ-ը զգալով եւ ապրելով»:
Թերեւս ապագային, եթէ աւելի մեծ դաշտ ունենանք, կրնանք բոլորս մեկնիլ դաշտ, նստած դիտելով, քաջալերելով եւ ուրախ ժամեր անցընելով` բարձրացնելով ատրենալինը եւ եռացնելով ՀՄԸՄ-ականի արիւնը:
