Պաշտօնական Փարիզը Թել Աւիւի նկատմամբ մեղմ ըսելաձեւով խիստ յայտարարութիւններ կը հնչեցնէ: Աւելի շատ լիբանանեան կողմը պաշտպանելու դիրքերէ կը մեկնի եւ Իսրայէլի համար անընդունելի բովանդակութեամբ դիրքորոշում կ՛որդեգրէ:
Արտաքին քաղաքականութեան մէջ այս կեցուածքը ոչ այնքան Լիբանանի հանդէպ հոգատարութեամբ կը թարգմանուի, որքան հովանաւոր պետութիւններու կարգավիճակի պահպանումով հակամարտութեան կարգաւորման դերակատար, երաշխաւոր կամ միջնորդ մնալու շարժառիթներով: Աւելի պարզացուած` եթէ Միացեալ Նահանգները Իսրայէլի հովանաւոր ռազմավարական գործընկերն է, ապա Ֆրանսան հանդէս կու գայ նոյն դերով` Լիբանանի ուղղութեամբ:
Եթէ ընդունինք այս տրամաբանութիւնը, ապա քաղաքականօրէն կ՛ընկալենք նաեւ ընդհանրապէս Փարիզի մօտեցումը, առած քայլերը եւ այս շրջածիրին մէջ արտաքին գործոց նախարարին կատարած վերջին յայտարարութիւնը: Առանձնացնենք առանցքային բաժինը. «Իսրայէլացի պաշտօնատարներ Հըզպալլայի հետ զինադադարի համաձայնութեան հասնելու պայմաններուն մէջ որեւէ պահու Լիբանանը հարուածելու կարողութեան պահպանման վրայ կը պնդեն: Այսօր Իսրայէլի մէջ կը լսենք ձայներ, որոնք որեւէ պահու ոչ միայն հարուածներ հասցնելու, այլ նաեւ Լիբանան ներխուժելու կարողութեան պահպանումը կը պահանջեն, եւ նոյնն է պարագան դրացի Սուրիոյ համար: Ֆրանսայի կողմէ Լիբանանի վերաբերեալ նախաձեռնութեան մը առանձին ղեկավարումը անիմաստ է, որովհետեւ Իսրայէլը համոզելու համար Միացեալ Նահանգներուն կարիքը կայ, նոյնպէս ալ Ուաշինկթընի ինքնագլուխ գործելը անօգուտ է, որովհետեւ Լիբանանի մէջ ներքին քաղաքական տինամիզմին ճշգրիտ գնահատումէն զուրկ պիտի ըլլայ»:
Ֆրանսայի դիւանագիտութեան պետը նախ կը պարզէ Իսրայէլի նպատակը: Որեւէ պահու հարուածելու, ներխուժելու իրաւունք վաստկիլ եւ այդ իրաւունքը ամրագրել համաձայնութեան մէջ: Այն ինչ որ այստեղ չէ նշուած այս պահանջի նախորդող բաժիններն են` Հըզպալլայի ուժերու նահանջ, բանակի տեղակայում, Հըզպալլայի սպառազինումի արգելակում, օդի, ցամաքի եւ ծովու ամբողջական վերահսկում, երաշխիքներ եւ այլն:
Էականը այս պարագային յայտարարութեան երկրորդ բաժինն է, ուր համեմատութիւն կայ Միացեալ Նահանգներու հետ: Երբ կ՛ըսուի, որ Ուաշինկթընը պէտք է ճնշում բանեցնէ իսրայէլեան կողմին վրայ, այդ կը նշանակէ, որ լիբանանեան կողմին հետ բանակցելու եւ դէպի համաձայնութիւն առաջնորդելու պարտականութիւնը Ֆրանսան կը ստանձնէ:
Դիւրին չէ սակայն հովանաւորի կարգաւորման երաշխաւորի դերի վաստակումը: Ամերիկեան մամուլին մէջ շրջանառուող լուրերուն համաձայն, Իսրայէլ յունուարին նորընտիր նախագահին պիտի ներկայացնէ համաձայնութեան նախագիծ մը, որ ի շարս այլոց կ՛ընդգրկէ կէտ մը, ուր կ՛ըսուի, թէ 60 օրուան տեւողութեամբ սկզբնական շրջանի համար համաձայնութեան գործադրութեան վերահսկողութիւնը կը ստանձնեն Միացեալ Նահանգներն ու Մեծն Բրիտանիան:
Այստեղ է վերը նշուած քաղաքական տրամաբանութեան Փարիզի առաջադրանքին արգելակումը Թել Աւիւի կողմէ: Իսրայէլ Ուաշինկթընին ներկայացնելով Լիբանանի հարցով փոխըմբռնման համաձայնագիրի նախագիծ, վերահսկող ուժերու իր պատկերացումը կը փոխանցէ, ուր դուրս մղուած է Ֆրանսան:
Մինչ, Ազատագրում եւ բարգաւաճում երեսփոխանական պլոքի անդամը, որ կը նկատուի խորհրդարանի նախագահին խօսափողը, կը յայտնէր, որ իրենք համաձայնութեան բանաձեւ պարունակող նոր նախագիծի մը կը սպասեն` շեշտելով, որ Լիբանանի դիրքորոշումը յստակ է` յանձնառութիւնն է ՄԱԿ-ի Ապահովութեան խորհուրդի թիւ 1701 որոշումին նկատմամբ, անոր ամբողջ կէտերով: Հիմնականը այս պարագային ա՛յս բաժինն է: Ըստ իրեն, զինադադարի հսկողութեան ամերիկեան եւ ֆրանսական մասնակցութեան արգելք չունին:
Իսրայէլի կողմէ Մեծն Բրիտանիան առաջադրելը միայն ֆրանսական գործօնի դուրս մղումով կրնայ չբացատրուիլ: Ծովային սահմանազատում, ընդծովեայ քարիւղի եւ կազի արտահանման համար միջազգային ընկերութիւններու ներգրաւում, շահերու բաժնեկցում եւ այս բոլորէն բխած տարածաշրջանային քաղաքականութիւն:
Այս բոլորը բաւական բարդ գործընթացներ են եւ թէական կը դարձնեն Իսրայէլի կողմէ Թրամփին մատուցուելիք նուէրը, յունուարին: Կը սպասուի մինչ այդ տարբեր երկիրներու դիւանագիտական եռուզեռ եւ աշխուժ վիճակ, հովանաւորի, երաշխաւորի, վերահսկողի դերերը պահելու կամ ստանձնելու շարժառիթներով:
«Ա.»
