Ազրպէյճանը անիրատեսական եւ անընդունելի կը նկատէ Հայաստանի առաջարկը կնքելու խաղաղութեան համաձայնագիր, որուն մէջ տակաւին քանի մը կարեւոր յօդուածներու շուրջ համաձայնութիւն չէ գոյացած: Այս մասին «Պերլինըր Ցայթունկ»-ի հետ հարցազրոյցի ընթացքին ըսած է Ազրպէյճանի նախագահի յատուկ յանձնարարութիւններու գծով ներկայացուցիչ Էլչին Ամիրպեքով:
Ամիրպեքով, պատասխանելով լրագրողի այն հարցումին, թէ Պաքուն ինչպէ՞ս կը վերաբերի այն յայտարարութեան, որ Հայաստանը պատրաստ է նոյնիսկ վաղը խաղաղութեան համաձայնագիր կնքելու Ազրպէյճանի հետ, ընդգծած է, որ կը կասկածի այս յայտարարութեան անկեղծութեան:
«Նոյնիսկ վաղը անաւարտ, կիսատ համաձայնագիրի ստորագրման առաջարկը ոչ միայն անիրատեսական է եւ անընդունելի, այլ նաեւ ապակողմնորոշող: Կողմերը տակաւին պէտք է համաձայնութիւն գոյացնեն համաձայնագիրի նախագիծի քանի մը կարեւոր կէտերուն շուրջ, որոնք բաց են, առանց որոնց փաստաթուղթը պիտի ըլլայ կոպիտ ու թերի», ըսած է ան:
Ամիրպեքովի համաձայն, խաղաղութեան հասնելու ճամբուն վրայ հիմնական խոչընդոտը «Հայաստանի տակաւին գոյութիւն ունեցող տարածքային պահանջներն են Ազրպէյճանի միջազգայնօրէն ճանչցուած գերիշխան տարածքին նկատմամբ` արտացոլուած Հայաստանի սահմանադրութեան մէջ», եւ «այս հիմնական խնդիրը անտեսելը համազօր է սենեակին մէջ գտնուող փիղը չնկատելուն»:
«Հայաստանը կ՛ուզէ մոլորութեան մէջ ձգել միջազգային ընտանիքը` ստեղծելով սխալ տպաւորութիւն, թէ իբրեւ թէ կառուցողականօրէն ներգրաւուած է խաղաղութեան հոլովոյթին մէջ, սակայն իրականութեան մէջ` ժամանակը կը ձգձգէ եւ խաղաղութեան հոլովոյթը կը տանի դէպի փակուղի:
«Ակնյայտ է, ինքնին Հայաստանը սկսաւ անսահմանափակ քանակով դիւանագիտական, տնտեսական եւ ռազմական օգնութիւն ստանալ Արեւմուտքէն, ներառեալ Եւրոպական Միութենէն, Միացեալ Նահանգները եւ Եւրոպական Միութեան անդամ առանձին երկիրներ: Ան կորսնցուց բանակցութիւններուն կառուցողականօրէն մասնակցելու բոլոր հետաքրքրութիւնները, եւ կարծես թէ, Ազրպէյճանի հետ խաղաղութեան հասնիլը այլեւս անոր համար առաջնահերթութիւն չէ», ընդգծած է ան:
Ամիրպեքով, պատասխանելով լրագրողի այն հարցումին, թէ արդիւնքի հասնիլը արագացնելու համար կողմերը համաձայնա՞ծ են «Զանգեզուրի միջանցք»-ի բացման հարցը դուրս բերելու խաղաղութեան համաձայնագիրի ծիրէն, եւ արդեօք, կարելի՞ է նոյն կերպ յետաձգել Հայաստանի սահմանադրութեան փոփոխութիւնները խաղաղութեան համաձայնագիրի ստորագրումէն ետք, Ամիրպեքով նշած է. «Բացարձակապէս սխալ է զուգահեռ ստեղծել այս երկու հարցերուն միջեւ, որովհետեւ անոնք բոլորովին տարբեր են իրենց կարեւորութեամբ` կայուն խաղաղութեան հասնելու համար»:
«Եթէ Սահմանադրութիւնը ձգենք ներկայ տեսքով, ապա խաղաղութեան համաձայնագիրը կարճատեւ պիտի ըլլայ, որովհետեւ Հայաստանի ոեւէ նոր ղեկավարութիւն, որ դէմ է Ազրպէյճանի հետ խաղաղութեան, պարզապէս պիտի ջնջէ զայն` պատճառաբանելով համաձայնագիրի անհամապատասխանութիւնը բարձրագոյն իրաւական ուժ ունեցող սահմանադրութեան: Այսինքն` Ազրպէյճանը կ՛ուզէ խաղաղութիւն կնքել ոչ թէ վարչապետ Փաշինեանի, այլ Հայաստանի հետ», ընդգծած է ան:
Ըստ Ամիրպեքովի, ատոր համար Ազրպէյճանը չի կրնար իրաւական բացեր ձգել, որոնք ժամանակի ընթացքին կրնան յանգեցնել տագնապին վերակենդանացման եւ նոր ողբերգութիւններու, «հետեւաբար պէտք է վերացնել հայ-ազրպէյճանական երկարատեւ ճակատման բուն պատճառը»: Ինչ կը վերաբերի «Զանգեզուրի միջանցք»-ին, ապա Ազրպէյճանի նախագահի ներկայացուցիչը աւելցուցած է, որ Պաքուն տակաւին մեծ նշանակութիւն կու տայ անոր բացման:
«Սակայն, համաձայնելով զայն դուրս բերել խաղաղութեան համաձայնագիրի ծիրէն, Ազրպէյճանը չ՛ուզեր խաղաղութեան համաձայնագիրին շուրջ բանակցութիւնները տապալելու համար քննադատութեան արժանանալ», ընդգծած է Ամիրպեքով:
