Հայաստան իմ անունն է, ազգանունն է,
Ինծի ուժ տուող զօրութիւնն է:
Իմ լեզուն է այբուբենը, ուրիշ խօսքով
Այն ամէնը, որ կը կոչուի հայրենի տուն.
Եւ այն տունն է, որ շիներ է պապիս պապը,
Անդուլ ջանքով ու տանջանքով:
Քար է դրել քարի վրայ
Դար է դրել դարի վրայ
Եւ քրտինքը թուխ ճակատին,
Ձուլել է պատը պատին:
Այլեւս ոչ մէկ սուր, ոչ մէկ թշնամի
Կրնայ մտնել իմ նոր տունս.
Չի կրնար մտնել իմ անունս,
Ազգանունս` իմ լեզուս ու այբուբենս:
Այլ խօսքով` այս բոլորը, որ կը կոչուի
Հայ ու Հայաստան: