Ֆութպոլի աշխարհը տակնուվրայ եղաւ, երբ Անգլիոյ ազգային խումբի խմբապետ Հերի Քէյն միացաւ Գերմանիոյ ախոյեան Պայերն Միւնիխի` լքելով Թոթենհամը, նկատի ունենալով, որ Քէյն 30 տարեկան է, շատերու կարծիքով` տարիք մը, ուր մարզիկ մը կը սկսի նահանջել:
Սակայն Քէյն այլ կարծիք ունէր: «Կարծիք մը կայ մարզական աշխարհին կամ ֆութպոլին մէջ ընդհանրապէս, որ երբ 30 տարեկանին հասնիս, մարդիկ կը մտածեն, թէ վերջը մօտեցաւ: Բայց իմ կարծիքովս, ասպարէզիս 2-րդ կէսը սկսաւ: Առաջին կէսին, Թոթենհամի հետ 20-21 տարեկանին խաղցայ բարձր մակարդակի ֆութպոլ 9 կամ 10 տարի, եւ յոյսով եմ, որ 8-9 տարի ալ կրնամ խաղալ այդպէս: Բարձր մակարդակի մարզիկներու կը նայիս` Ռոնալտօ, Մեսսի, Լեվանտովսքի, Իպրահիմովիչ, 30 տարեկանին կարծէք աւելի լաւ խաղալու սկսան: Այլ մարզերու մէջ ալ կ՛ըլլայ այսպէս: Թերեւս անձնական կեանքի հանգստութեան եւ ընտանեկան կեանքի անդորրութեան շնորհիւ: Ընտանիք ունիս, զաւակներ ունիս, ուրեմն այդ բաժինը լուծուած է, եւ հանգիստ ես: Երբ մարմնիդ հետ հանգիստ ես եւ մտային առումով հանգիստ, ուր որ ես, առիթ կու տայ կեդրոնանալու ֆութպոլին վրայ միայն: Կ՛ուզեմ շարունակել խաղալ: Կը կարծեմ, ամէն ինչով կազդուրուիլը, մկանային գիտական ձեւով հանգիստ ըլլալը, բոլորը կ՛օգնեն, որ մարզիկները աւելի երկար խաղալ: Առնուազն կ՛ուզեմ մինչեւ 40 տարեկան հասնիլս խաղան», ըսաւ Քէյն:
Քէյն իրեն հետ բերած է 5 անդամով անձնական խմբակ մը, Անգլիայէն, որպէսզի 100 տոկոսով կեդրոնանայ Պայերնի իր գործին վրայ: Ան ունի թիկնապահ, մարմնամարզի եւ մարձումի մարզիչներ, ինչպէս նաեւ անձնական բժիշկ: Անձնական մարզիչ ալ պիտի միանայ իրեն, երբ ընտանիքը յարմար տուն մը գտնէ Միւնիխի մէջ: