Տ. Ճ.
Մասնայատուկ նկարագիր ունեցող անհատականութիւն մըն էր Աւօ Զարմէնեանը: Իր անժամանակ մահն ալ` յանկարծական եւ արկածային, իր ապրելակերպին ողբերգական հանգուցալուծումը հանդիսացան:
Պատանեկան միութենէն երիտասարդական միութիւն, ապա ՀՅԴ¬ի շարքեր, Աւօ Զարմէնեան եղաւ ու մնաց գործունեայ ու զոհաբերող դաշնակցականը: Վարչական պաշտօնները զինք չէին հետաքրքրեր. իր վարքագիծը անշահախնդիր ծառայութեամբ կը գործնականանար, գործով կ՛արտայայտուէր:
Դաշնակցական էր Աւօ Զարմէնեանը` գաղափարապէս ու գործելակերպով: Հայութեան, Հայաստանին ու Արցախին, լիբանանահայութեան ու յատկապէս Պուրճ Համուտին վերաբերող ամէն հարց իրեն համար մնայուն շահագրգռութեան առարկայ էին: Հարազատ դաշնակցականութիւն բուրող իր պոռթկումներով Աւօ Զարմէնեան կը տառապէր գործնապէս աշխատանք տանելու իր անկարողութեան պատճառով, որ հետեւանք էր իր գործի ասպարէզային կաշկանդումին: Ամէն տեղ, ամէն մարդու մէջ, ամէն գործի մէջ կը փնտռէր գաղափարական մաքրութիւն, նուիրում եւ անշահախնդրութիւն: Ինք կրողն էր այդ առաքինութիւններուն, ակամայ դատապարտուած` զանոնք կիրարկելու անկարողութեամբ:
Հետզհետէ գաղափարապէս ամայացող մեր միջավայրին մէջ պիտի փնտռենք դաշնակցական այս համեստ զինուորը, յախուռն նկարագրի տէր այս հաւատաւորը: Դաշնակցականներու մահուան առիթով, կոմիտէները մահազդ կը հրապարակեն ու հանգուցեալը կը պիտակաւորեն իբրեւ հաւատաւոր դաշնակցական: Պատրաստի տարազում է, որ իր կրկնութեամբ կը քողարկէ իսկական ու աներկբայ հաւատաւորներուն վերապահուած արդար պիտակաւորումը: Աւօ Զարմէնեանը մէկն էր իսկական անկեղծ ու հաւատաւոր դաշնակցական զինուորներէն:
