ՍԻՄՈՆ ԿՈՍՏԱՆԴԻՆԵԱՆ
Տակաւին երէկ բարեւդ տուիր,
Լուռ անցար, գացիր` ժպիտն երեսիդ:
Թէ որ գիտնայի վերջին բարեւդ էր,
Կ՛ողջագուրուէի երկար ու շատ սեղմ:
Տիպար, ազգասէր, դասընկեր ես դուն:
Գուժդ անսփոփ բոլորս զարմացուց:
Թէ որ գիտնայի վերջին անցնիլդ էր,
Կը զրուցէինք միասին ժամեր,
Կը յիշէինք մենք դպրոցի օրեր,
Անմոռանալի ֆութպոլի խաղեր:
Թէ որ գիտնային դասընկերներդ,
Պիտի հեռանաս այսպէս լուռ մեզմէ,
Ուսերու վրայ քեզ կը շալկէին,
Ոչ սնտուկի մէջ դասընկե՛ր անգին:
10 օգոստոսի 2022
