Համազգայինի Մ. եւ Հ. Արսլանեան ճեմարանի եւ Համազգայինի Փալանճեան-Արսլանեան ճեմարանի շրջանաւարտներու միութեան կազմակերպութեամբ, հինգշաբթի, 14 յուլիս 2022-ին, երեկոյեան ժամը 7:00-ին, Ճեմարանի «Տոքթ. Ատրինէ Գարագաշեան» մարզամշակութային սրահին մէջ տեղի ունեցաւ 2020-2021 տարեշրջանի «Ալիս Գազանճեան» սերունդի շրջանաւարտներու ընդունելութիւն եւ յիշատակի երեկոյ:
Ողջոյնի խօսքով հանդէս եկաւ օրուան հանդիսավար Հերա Սաղրեան-Քիթապճեան. ան բարի գալուստ մաղթեց բոլոր ներկաներուն եւ ներկայացուց օրուան յայտագիրը, որ սկսաւ օրիորդ Ալիսին նուիրուած տեսերիզով մը: Ապա Սիրվարդ Պոյաճեան-Սապունճեան եւ Կարօ Գրիգորեան դաշնամուրի վրայ ներկայացուցին նուագներ, որոնք յատուկ դրոշմ մը ձգեցին ներկաներուն վրայ: Ճեմարանի նախկին տնօրէն Տիգրան Ճինպաշեան իրմէ խնդրուած սրտի խօսքին մէջ շեշտեց, որ օրիորդ Ալիս Գազանճեան մինչեւ վերջին տարիներուն եղած է տնօրէնութեան խորհրդատու`, յայտնելով անկեղծ տեսակէտեր, թէկուզ զուսպ ձեւով:
Խօսք առաւ 2020-2021 շրջանաւարտներու կնքամայր Մարալ Մկրտիչեան-Գալայճեան: Ան ըսաւ, որ օրիորդ Ալիսը միշտ հետաքրքրուած էր Ճեմարանի նորութիւններով, նուաճումներով, ուսուցիչներով եւ աշակերտներով: Ապա նշեց. «Օրիորդ Ալիս օրուան համեմատ կ՛ապրէր` up to date-էր, անցեալի եւ ներկայի բաղդատական դնող չէր, իրմէ սորված եմ «Ամէն ինչ վարժութեան հարց է» խօսքը: Հիմա մեր լիբանանեան անսովոր առօրեային մէջ շատ պէտք ունինք այդպէս մտածելու»: Ան շարունակեց. «Օրիորդ Ալիս իսկապէս մանկավարժ ուսուցիչ էր, Լեւոն Շանթի, Վրացեանի շունչով մեծցած հայ տիպար Ճեմարանականը»: Իր խօսքին մէջ Մարալ Մկրտիչեան-Գալայճեան ներկայացուց Ալիս Գազանճեանին կենսագրական տուեալները: Վերջապէս, խօսքը ուղղելով շրջանաւարտներուն` ըսաւ. «Սիրելի՛ Ալիս Գազանճեան սերունդի շրջանաւարտներ, հպարտ եղէ՛ք ձեր կրած անունով: Մնացէ՛ք մօտիկ մեր սիրելի Ճեմարանին: Ճեմարանը ձեր տունն է: Վա՛ռ պահեցէք անոր ջահը` ըլլալով տիպար Ճեմարանական հայ երիտասարդուհիներ եւ երիտասարդներ»:
Ապա խօսք առաւ Համազգայինի Մ. եւ Հ. Արսլանեան ճեմարանի տնօրէն Փաուլա Եղիայեանը, որ իր խօսքը ուղղելով շրջանաւարտներուն` ըսաւ. «Կը կրէք Ճեմարանի կրթական սիւներէն մէկուն անունը: Կը կրէք Ճեմարանի մէջ երկար տարիներ վաստակ ունեցող իւրայատուկ հայ մանկավարժի մը անունը: Կը կրէք այն անձին անունը, որ իր զուսպ եւ հաւասարակշռուած կեցուածքով, իր համեստութեամբ եւ պարզութեամբ մեր բոլորին յարգանքին արժանացած է: Կը կրէք այն անձին անունը, որ մեր բոլորին ներշնչած է աշխատասիրութիւն, որ մեր բոլորին համար եղած է ժրաջան աշխատող անձի խորհրդանիշը: Կը կրէք այն անձին անունը, որ միշտ դասած է հայեցի դաստիարակութիւնը, իր բարձրորակ կրթութիւնը` իբրեւ կեանքի առաջնահերթութիւն: Կը կրէք այն անձին անունը, որուն համար Ճեմարանը իր տունն էր, եւ որուն համար Ճեմարանականները` իր ընտանիքի անդամները»:
Ապա աւարտեց խօսքը` ըսելով. «Վստահ եմ, որ այսօր ձեզի հետ պիտի տանիք Ճեմարանի հանդէպ օրիորդ Ալիսին ունեցած նուիրուածութեան պատգամը: Ուր ալ ըլլաք, միշտ ձեր միտքը պահեցէք, որ Ճեմարանը ձեր տունն է»:
Ալիս Գազանճեանի ընտանիքին կողմէ սրտի խօսք արտասանեց Մարիա Գազանճեան-Գասպարեանը: Ան շնորհակալութիւն յայտնեց միութեան եւ Ճեմարանի ընտանիքին: Ան խնդրեց շրջանաւարտներէն, որ Ճեմարանի ջահն ու ոգին միշտ բարձր պահեն:
Յայտագրի աւարտին շրջանաւարտները հերթաբար ներկայացուցին իրենք զիրենք եւ իրենց համալսարանական մասնագիտութիւնը, որմէ ետք իւրաքանչիւր շրջանաւարտ ստացաւ Ճեմարանի շրջանաւարտներու միութեան ապարանջան, որուն վրայ փորագրուած էր «Ա. Գազանճեան»:
Ձեռնարկի աւարտին ջերմ մթնոլորտի մը մէջ տեղի ունեցաւ ընդունելութիւն:
