Շուտով ընտրուելիք խորհրդարանին համապատկերի ուրուագծման փորձը անպայման յստակ եւ բացարձակ կանխատեսում չէ: Ո՛չ ալ նախնական արդիւնք` քուէարկողներու հետ իրականացած հարցախոյզի տուեալներու հիման վրայ: Ուրուագծումը քաղաքական վերլուծման հիման վրայ գծուած պատկեր է:
Այսպէս. յայտարարուած առաջադրանք է համայնքայինէն քաղաքացիական պետութեան անցումը: Քարոզչաքաղաքական ցանցային մեքենաներ լիբանանեան ամբողջ ողբերգութիւնը կ՛ուզեն բարդել գործող համակարգին վրայ եւ անկէ դուրս գալու միակ միջոցը կը նկատեն համակարգային փոփոխութիւնը. վերջ տալ համայնքայինին եւ անցնիլ քաղաքացիականին:
Առաջադրանքը գրաւիչ է նաեւ նոր սերունդին համար: Բոլոր համայնքներոն մօտ կը նկատուին համայնքակեդրուն եւ համայնքախոյս ուղղութիւններու հակոտնեայ ընթացքներ: Առաջադրանքը կ՛ալիքաւորուի, կը ներգրաւէ կազմակերպութիւններ, որոնք դէմ են նաեւ կուսակցականացուած համակարգին: Շարժումներուն կը տրուի հակահամայնքային եւ հակակուսակցական էութիւն` արմատացած համակարգ փոխելու նպատակադրումով:
Ծրագիրը երկարաժամկէտ է. ակնկալելի չէ, որ մէկ օրէն միւսը տասնամեակներու վրայ ամրակայուած միջհամայնքային համակարգը փուլ գայ եւ միանգամայն յառաջանայ նորը, քաղաքացիականը: Համակարգը յանկարծակի փուլ չի գար. բայց այդ համակարգին վրայ կայացած պետութեան եւ իր հաստատութիւններուն անդամալուծումը կը դառնայ ռազմավարական նպատակ շատ շրջանակներու համար: Պարզապէս փաստելու համար, որ նախկինը անարդիւնաւէտ է. անհրաժեշտ է նորը:
Այս բոլորին մէջ չնկատել քաղաքական առանցքներ պարզամտութիւն է եւ իրադրութիւնները զուտ կառավարչաձեւի, բարեկարգումներու սահմաններուն մէջ ընկալել է: Այս բոլորը ի վերջոյ տարածաշրջանին մէջ ազդեցութեան գօտիներու մրցապայքարով կը բացատրուին. պետութիւններուն համար առաջնայինը ազդեցութեան տարածումն է եւ ոչ թէ Լիբանանի բարեկարգումը:
Միջազգային ընտանիքը մէկ անգամ չէ, որ յայտարարած է իրանամէտ Հըզպալլա կուսակցութեան զինաթափումի եւ պետական կեանքէ հեռացումի պահանջը: Ընդունինք ուրեմն, որ ազդեցութեան պայքարի առաջնային թիրախը շիի համայնքն է: Դժուար է կանխատեսելը որեւէ հիմնական փոփոխութիւն: Այս համայնքի գլխաւոր երկու կուսակցութիւններու ընտրաքաղաքական դաշինքը ամուր է, հետեւաբար որեւէ հիմնական ճեղքում` գրեթէ բացառուած:
Սիւննի համայնքի պարագան որոշ չափով տարբեր է: Անոր վրայ ազդելու ներսիւննիական պայքար կայ հիմնականին մէջ Սէուտական Արաբիոյ եւ Անգարայի միջեւ, բայց որոշակիօրէն նաեւ Եգիպտոսի դերակատարութեամբ: Տակաւին Ռիատը կը յաւակնի գլխաւոր հովանաւորի դիրքերէ խօսիլ: «Մուսթաքպալ» հոսանքի ընտրութիւններուն չմասնակցիլը չի նշանակեր Սէուտական Արաբիոյ դերակատարութեան չէզոքացում: Այս համայնքը խորհրդարանին մէջ կը ներկայացուի տարբեր խմբակցութիւններով, այդուհանդերձ հիմնականին մէջ դէպի Ռիատ նայող խորհրդարանական դէմքերով:
Այս երկու ուղղութիւններով ուրեմն ազդեցութեան առումով հիմնական փոփոխութիւներ չեն ակնկալուիր: Թոյլ օղակը համեմատաբար տիւրզի համայնքին մօտ է եւ առաւել եւս քրիստոնեայ տարբեր դաւանանքներու: Այստեղ հիմնական թիրախաւորուածը նախագահի կուսակցութիւնն է: Իբրեւ վարչակարգ ներկայացնող, բայց նաեւ իբրեւ Հըզպալլայի դաշնակից: Մինչ, քրիստոնէութեան անունով խօսող միւս ուժերը` Լիբանանեան ուժերն ու Փաղանգաւորները, նախկին ու դասական ըլլալով, այսօրուան համակարգին յենասիւնի դեր ունեցած ըլլալու հանգամանքներով կը փորձեն կամրջումներ կատարել քաղաքացիական շարժումներու հետ եւ Ներակայանալ իբրեւ համակարգային փոփոխութեան ջատագով ուժեր:
Երկարաժամկէտ ծրագիրի առաջին փուլը կը թուի որ կեդրոնացած է քրիստոնէական քաղաքական ուժերուն վրայ: Ներհամայնքային բաժանումներ, պառակտումներ եւ փոխհարուածներ արձանագրելով, անոնք ըստ էութեան կը կատարեն արտալիբանանեան կեդրոններու պատուէրը:
Հայկական քուէի ընտրաշրջանները առնչուած ըլլալով, թիրախ են ուրեմն փոփոխութեան առաջին փուլը իրականացնողներուն համար: Քաղաքական այս գիտակցութիւնը անհրաժեշտ է համայնքակեդրոն մտածողութիւնը պահելու եւ ըստ այնմ ընտրութիւններուն մասնակցելու եւ իրողապէս համայնքապատկան թեկնածուներուն քուէարկելու համար:
«Ա.»