ՆՈՐԱ ՎԱՐԴԻՎԱՌԵԱՆ-ՊԱԼԸՔՃԻ
40 օրեր առաջ մեծ ցաւով ու տխրութեամբ վերջին հրաժեշտ տուինք ազնիւ հոգիի տէր, անձնազոհ, մաքուր նկարագիրով յատկանշուած, համեստ ու խոնարհ քրոջս` Շողիկին, մեր բոլորին Շողիկին:
Սիրելի՛ Շողիկ,
Կեանքիդ ամբողջ տեւողութեան սիրուեցար բոլորէն` ընտանիքէդ, հարազատներէդ, բարեկամներէդ, գործակիցներէդ, միութենական ընկերներէդ:
Արուեստագիտուհիի քու տաղանդդ գործնականացուցիր` ստեղծելով «Երազ» վաճառանիշով նախաձեռնութիւնդ, որուն ճամբով հայկական արուեստով յատկանշուած իւրայատուկ արտադրութիւններ տարածեցիր աշխարհով մէկ` Լիբանանէն Միացեալ Նահանգներ, Քանատա եւ այլուր:
Բազմաթիւ կիներ ու աղջիկներ տարբեր երկիրներու մէջ, հայուհիի հպարտութեամբ կը կրեն ու կը վայելեն քու ստեղծագործութիւններդ, որոնց ճամբով ալ քու տաղանդդ կ՛ապրի, քու յիշատակդ կ՛անմահանայ:
Շողի՛կ, դուն կեանքի ընկերուհի եղար Լեւոնին, մայր ու ընկերուհի եղար ոչ միայն Կարոյին եւ Լորիին, այլ նաեւ իրենց ընկեր-ընկերուհիներուն:
Եղար աշխուժ միութենական, ներկայ եղար հոն, ուր կրնայիր ծառայել եւ օժանդակել:
Յիշատակդ եւ ժպիտդ միշտ անթառամ պիտի մնան մեր սրտերուն մէջ:
Ցտեսութիւն սիրելի՛ Շողիկ:
Մինչեւ մեր յաջորդ հանդիպումը` Աստուած հոգիդ լոյսի մէջ պահէ:
Կեանքդ այս աշխարհին վրայ երազի նման անցաւ, բայց դրախտի մէջ քեզմով հրեշտակ մը աւելցաւ:
