«1915-ի Ոճիրէն Հարիւր Վեց Տարի Ետք Մարդկութիւնը Չի Մոռնար Ամբողջ Ժողովուրդի Մը Բնաջնջումը» Կ՛ըսէ Յունաստանի Վարչապետը
Հայոց ցեղասպանութեան 106-ամեակի առիթով Յունաստանի Հանրապետութեան վարչապետ Քիրիաքոս Միցոթաքիս ՀՅԴ Յունաստանի Հայ դատի յանձնախումբին յղած է նամակ մը, որուն մէջ իր զօրակցութիւնը կը յայտնէ հայութեան` նշելով, որ հայ ժողովուրդին բնաջնջումը հաւաքական եւ հետեւողական ոճիր մըն էր: Այս մասին կը հաղորդէ մեր պաշտօնակից «Ազատ օր»-ը:
Յունաստանի վարչապետը իր նամակին մէջ կը գրէ. «Հայոց ցեղասպանութեան յիշատակի օրը իւրայատուկ նշանակութիւն ունեցող տարելից մըն է յոյն եւ հայ ժողովուրդներուն համար, որոնց կապերը կու գան դարերու խորերէն: Սակայն նաեւ` բարեկամութիւն մը, որ դարբնուած է դժուար պայմաններու տակ:
«1915-ի ոճիրէն հարիւր վեց տարի ետք մարդկութիւնը չի մոռնար ամբողջ ժողովուրդի մը բնաջնջումը: Հաւաքական եւ հետեւողական ոճիր մը, որ կազմակերպուեցաւ, երբ ամբողջ երկրագունդի հայեացքը ուղղուած էր Համաշխարհային Ա. պատերազմի խրամատներուն վրայ:
«Այսօր, ուրեմն, ինչպէս ամէն 24 ապրիլին, կը յարգենք անմեղ զոհերու յիշատակը` յայտնելով մեր հաւատարմութիւնը մարդկային կեանքի յարգանքին ու արժանապատուութեան սկզբունքներուն, որովհետեւ, միայն խաղաղ գոյակցութիւնն է, որ ազգերը դէպի առաջ կ՛առաջնորդէ` տարբեր ըլլալու իրողութիւնը փոխակերպելով հասարակաց հարստութեան: Ժամանակի գլորումին մէջ Յունաստանը եւ Կովկասը միասին քալեցին դիցաբանութեան ու պատմութեան, քաղաքակրթութեան ու աւանդութիւններուն ընդմէջէն: Այս պատճառով ալ մեր երկիրը նեցուկ կանգեցաւ խոցուածներուն ու վիրաւորներուն` Հայաստանի վերջին փորձութեան ընթացքին: Անմիջապէս ընդառաջեց մարդասիրական օգնութիւն հասցնելու կոչին: Այսօր մեր երկիրը զօրավիգ կը կանգնի շրջանին մէջ ապահովութեան հաստատման հոլովոյթին յենած միջազգային արդարութեան կանոններուն վրայ: Լուծում մը, որ պիտի յարգէ տեղացի ժողովուրդին իրաւունքները, հեռու` նոր ու անարդար արիւնահոսութենէ: Նաեւ, Յունաստանը չի կրնար մոռնալ, որ 20-րդ դարու սկիզբին յոյները եւ հայերը միասին ճաշակեցին ողբերգական պահեր, պոնտացիներու եւ Փոքր Ասիոյ ժողովուրդներու ողբերգութեան ընդմէջէն: Ճիշդ այդ պատճառով, նոյնիսկ դժուար պայմաններու տակ, մեր երկիրը առաջիններէն եղաւ, որ պատսպարեց հալածուած հայերը եւ ճանչցաւ հայ ժողովուրդի ցեղասպանութիւնը:
«Դարերու ընդմէջէն եկող հասարակաց երթը կը շարունակուի այսօր եւս` երկու երկիրներուն մէջ ապրող համայնքներու միջոցով: Իրարու միջեւ ամուր հաստատուած կամուրջներ, որոնք արգասաբեր կերպով կը մասնակցին երկու երկիրներու տնտեսական եւ ընկերային կեանքին` վերանորոգելով իրենց դարաւոր բարեկամութիւնը:
«Կը փակեմ` կրկնելով պատմական յիշողութեան պահպանման կարեւորութիւնը, մանաւանդ երբ մոռացութիւնը պատճառ կը դառնայ կրկնելու այն արարքները, որոնք իրենց մռայլ հետքը ձգեցին պատմութեան վրայ: Հետեւաբար մեր զգօնութիւնը պէտք է դառնայ մնայուն: Մեր խօսքերուն պէտք է ընկերանան այն գործողութիւնները, որոնք պիտի կարողանան կասեցնել` խտրականութիւնը, ատելութիւնը եւ բռնութիւնը: Հարիւր վեց տարի ետք, ուրեմն, կը յիշենք, կը մնանք զգօն եւ կը գործակցինք»: