ՎԱՀՐԱՄ ԷՄՄԻԵԱՆ
Հակառակ Լիբանանը բոլոր մակարդակներու վրայ հարուածող ներկայ ծանր տագնապին ու անոր ստեղծած բարոյահոգեբանական ժխտական մթնոլորտին` լիբանանահայութիւնը ընդառաջեց Հայկական երեսփոխանական պլոքի կոչին եւ խուռներամ մասնակցութիւն բերաւ «Միասնաբար ուրախացնե՛նք հայ ընտանիք մը» թեմայով ռատիոթոնին:
Ռատիոթոնի ժամկէտը պաշտօնապէս աւարտած է, սակայն անիկա կը շարունակուի, անկէ գոյացած 137.573.000 լ.ո. պատուաբեր գումարը կը շարունակէ աճիլ:
Բոլորը շտապեցին ու կը շտապեն մաս կազմել այս խիստ ողջունելի արշաւին, այս հանրաքուէին, եւ մեծ ու փոքր նուիրատուութիւններով իրենց ձայնը միացնել հաւաքական «ոչ»-ին, որ կտրուկ կերպով հնչեց ամանորեան տօներու նախօրեակին:
Տագնապները իրենց մէջ թէ՛ վտանգ կը պարունակեն, թէ՛ ալ առիթ: Անոնք երեւան կը բերեն իւրաքանչիւր անհատի եւ հաւաքականութեան նկարագիրը: Եւ ահա լիբանանահայութիւնը անգամ մը եւս «ոչ» կ՛ըսէ յուսահատութեան ու ընկրկումին, պարտուողականութեան ու երկչոտութեան, որովհետեւ ունի իր պատմութեան ընթացքին մղած պայքարներուն մէջ կոփուած կուր ու առնական նկարագիր մը, վերապրելու պողպատեայ կամք մը, որմէ ոչինչ փոխուած է, վկայ` ստեղծուած ներկայ առարկայական պայմաններուն դէմ անոր քաջարի ու միահամուր ըմբոստացումը, որուն մարմնաւորումն է ռատիոթոնի արդիւնքն ու անոր ընդհանուր պատկերը:
Լիբանանահայութիւնը իւրաքանչիւր անհատի վրայ ճնշող ներկայ տագնապի վտանգաւոր պայմաններուն մէջ տեղի ունեցող ռատիոթոնը վերափոխեց հանրաքուէի` իր զօրակցութիւնը յայտնելով եւ հաւատքը արտայայտելով հաւաքական աշխատանքին ու պայքարին նկատմամբ: Լիբանանահայութիւնը յստակ ու աներկբայելի կերպով յայտարարեց, որ տէրն է իր ճակատագիրին եւ պայքարի բարձր ոգիով մուտք կը գործէ Նոր տարին:



