ԵՍԱՅԻ ՀԱՒԱԹԵԱՆ
Եթէ ճիշդ է այն համոզումը, որ մարդ իսկապէս կը մեռնի, երբ մարդիկ կը դադրին զինք յիշելէ, ապա կարելի է ըսել, որ Սամուէլ Պոյաճեանը չէ մեռած, որովհետեւ ոչ թէ մարդիկ զինք չեն մոռցած, այլ միշտ կը յիշեն զինք` որպէս սիրուած, վստահելի, ծառայասէր ուսուցիչ եւ ՀՄԸՄ-ական եղբայր:
Արդէն մէկ տարիէ ի վեր եղբ. Սամուէլը մեկնած է այս աշխարհէն, սակայն զինք ճանչցող բարեկամները, ՀՄԸՄ-ականները եւ հարազատները կը շարունակեն զինք բարի յիշել տարբեր առիթներով, մանաւանդ որ քանի մը սերունդներու դաստիարակ եղած է:
Սամուէլ Պոյաճեանը միշտ եղաւ եղբայր Սամուէլ, որովհետեւ իր ամբողջ կեանքի ընթացքին ՀՄԸՄ-ը մնաց իր մեծ ընտանիքը:
Պատահական չէր. ինք ծնած ու մեծցած էր ազգասէր, հայրենասէր եւ եկեղեցասէր ընտանիքի մը մէջ եւ, հետեւաբար, այդ յատկանիշները ժառանգած էր իր ծնողքէն` ապրելու եւ գործելու սկզբունքներ, որոնց հաւատարիմ մնաց մինչեւ իր կեանքին վերջը:
Ծնած էր 1935-ին, Մուսա Լերան Խտրպէկ գիւղը: 1939-ին իր հայրենակիցներուն հետ տեղափոխուած էր Այնճար, ուր յաճախած էր Ազգային Յառաջ վարժարան, որմէ ետք մեկնած էր Վենետիկի Մխիթարեան վարժարան, ուր աչքի զարկած էր իր ուշիմութեամբ, բծախնդրութեամբ եւ աշխատասիրութեամբ:
Վենետիկի մէջ աւարտելով ուսումը` վերադարձած էր Լիբանան եւ մուտք գործած էր ուսուցչական ասպարէզ` դասաւանդելով հայագիտական նիւթեր: Նոյն ատեն սկսած էր հետեւիլ Սեն Ժոզեֆ համալսարանի հայագիտական ամպիոնի դասընթացքներուն եւ աւարտած` փայլուն արդիւնքներով:
1964-ին կազմած էր իր ընտանիքը` ամուսնանալով Մարօ Պոյաճեանին հետ եւ բախտաւորուած էր երեք զաւակներով` Վիգէն, Հրայր եւ Վազգէն:
Սամուէլ Պոյաճեանը ամբողջ կեանք մը նուիրած է ուսուցչութեան` դասաւանդելով Սեն Ժոզեֆ համալսարանին եւ Մեսրոպեան, Սեն Կրեկուար եւ Սոֆիա Յակոբեան վարժարաններուն մէջ: Եղած է սիրուած ուսուցիչ ու դաստիարակ եւ աշխուժ ՀՄԸՄ-ական` յատկապէս գործելով Ժտէյտիի եւ Այնճարի մասնաճիւղերուն մէջ:
Չկայ ՀՄԸՄ-ական մը, որ չճանչնայ եղբ. Սամուէլը:
Ինք օրինակ եղաւ իսկական եւ պատասխանատու միութենականի եւ վայելեց բոլորին վստահութիւնն ու յարգանքը: Միշտ հաւատարիմ մնաց ՀՄԸՄ-ի «Բարձրացիր, բարձրացուր» նշանաբանին:
Եղբայր Սամուէլը բացակայ է հիմա իր միութենական աշխատանքներէն, սակայն ՀՄԸՄ Այնճարի մասնաճիւղի վարչութիւնը անոր յիշատակը միշտ կենդանի պահելու նպատակով իր մարզական համալիրին մէջ մինի ֆութպոլի նորակառոյց դաշտին վրայ կայանալիք առաջին մրցումը որոշած է նուիրել Սամուէլ Պոյաճեանի յիշատակին` արժանին մատուցելով արժանաւոր ՀՄԸՄ-ականին անոր մահուան Ա. տարելիցին առթիւ:
Եղբա՛յր Սամուէլ, յարգանք քու յիշատակիդ:
Մուսա Լեռ-Այնճար
11 յունիս, 2019