ԼՕԽ-ի «Արաքսի Պուլղուրճեան» Ընկերաբժշկական Կեդրոնին Մէջ. Վաղամեռիկ «Քրիստափոր Օգնայեան» Ընկերային Ծառայութեան Բաժանմունքի Բացում

ԿԱՐՕ ԱՂԱԶԱՐԵԱՆ

«Ի՜նչ փոյթ կեանքը մեռնող,
Երբոր երազը կ՛ապրի,
Երբոր երազը անմահ է»

ԴԱՆԻԷԼ ՎԱՐՈՒԺԱՆ

Կեանքի փիլիսոփայութիւնն ու աստուածային նախախնամութիւնը երբեմն մեզ կը դնեն կատարուած իրողութեան եւ անհասկնալի երեւոյթներու դիմաց: Երբ մարդիկ երազներ կը հիւսեն ու ապագայատեսիլ ծրագիրներ կը մշակեն, դոյզն իսկ նկատի չեն ունենար, որ կեանքէն անակնկալ բաժանումով անոնք թերաւարտ պիտի մնան: Իբրեւ մարդ էակ` հարցադրումներ կը ներխուժեն մտահորիզոնիդ մէջ, որոնց պատասխանները, սակայն, անպայման համոզիչ չեն թուիր: Սակայն հարկ է մտածել այս երեւոյթին քողազերծուած իրականութեան մասին, թէ այս անհատը ի՛նչ կտակ եւ պատգամ թողուց իր անժամանակ մահով: Ի՞նչ էին այն մարդկային վեհ առաքինութիւններն ու ապրած իմաստաւորուած կեանքը, զորս կտակեց իր շրջապատին: Վերջապէս, ի՞նչ էր կեանքի հանդէպ փիլիսոփայութիւնն ու այն գաղափարները, որոնք կազմեցին իր կեանքին ուղեգիծը:

Մարդկային վեհ արժանիքներով եւ կեանքով եռուն երիտասարդ Քրիստափոր Օգնայեանը, կեանքի դարանակալ ծանր լախտի մը զոհը գնաց Պէյրութի մէջ, 2 հոկտեմբեր 2018-ին: Ան իր կեանքը ապրեցաւ քրիստոնավայել եւ ազգային դիտանկիւնէ: ԼՕԽ-ի «Արաքսի Պուլղուրճեան» ընկերաբժշկական կեդրոնին մէջ ընկերային ծառայողի ճամբով բազմահարիւր մարդոց օգտակար հանդիսացաւ` ամոքելով եւ թեթեւցնելով անոնց ցաւերը: Մարդկային յարաբերութեանց կայունութեան, անոր նիւթականացման եւ խաթարման համար բազմաթիւ յօդուածներով արձագանգեց թէ՛ «Ազդակ» օրաթերթին մէջ եւ թէ՛ Դիմատետրի վրայ: Իր ազգային բազկերակը միշտ պատնէշի վրայ պահեց` անդամակցելով ՀՅԴ Զաւարեան ուսանողական միութեան: Ան հաւատաց նաեւ Հայ եկեղեցւոյ դերին եւ իբրեւ երիտասարդ` իր անմնացորդ ու գործօն բաժինը բերաւ Հայաստանեայց եկեղեցւոյ սուրբ խորանին: Ան անդամագրուեցաւ Ճիւնիի Ս. Յարութիւն եկեղեցւոյ դպրաց դասին եւ Մեծի Տանն Կիլիկիոյ կաթողիկոսութեան Հայ եկեղեցւոյ համալսարանական ուսանողական միութեան: Իր անժամանակ մահը ընդհատեց իր բերելիք հարուստ ժառանգութիւնը մարդկային արժէքներու գանձարանին մէջ: Քրիստափոր Օգնայեանի կարճ, բայց իմաստալից կեանքը կը մնայ յուշ եւ լուռ պատգամ` իր անմխիթար ընտանիքին, հարազատներուն եւ հարիւրաւոր բարեկամներուն` կեանքի այս թոհուբոհը արժեւորելու եւ զարդարելու ծառայութեամբ եւ մեր անմնացորդ ներդրումով:

Վաղամեռիկ Քրիստափոր Օգնայեանին յիշատակը վառ պահելու միտումով իր ընտանիքը փափաքեցաւ ԼՕԽ-ի «Արաքսի Պուլղուրճեան» ընկերաբժշկական կեդրոնին մէջ գործող ընկերային ծառայութեան գրասենեակը անուանել իրենց որդւոյն անունով, նկատի ունենալով, որ ան գործած է այս գրասենեակէն ներս: ԼՕԽ-ի Շրջանային վարչութիւնը իր հաւանութիւնը յայտնեց եւ «Քրիստափոր Օգնայեան» ընկերային ծառայութեան գրասենեակին բացումը կատարուեցաւ Ուրբաթ, 10 մայիս 2019-ին, յետմիջօրէի ժամը 3:00-ին` ներկայութեամբ ԼՕԽ-ի Շրջանային վարչութեան եւ Քրիստափոր Օգնայեանի հարազատներուն:

Բացման խօսքով հանդէս եկաւ ԼՕԽ-ի «Արաքսի Պուլղուրճեան» ընկերաբժշկական կեդրոնի ընկերային ծառայող Գէորգ Փոնթիկեանը: Ան նշեց, որ 2 հոկտեմբեր 2018-ին, 28 տարեկան հասակին Քրիստափոր Օգնայեան ծանր արկածի մը զոհ գնաց: Իր անակնկալ մահը ցնցեց ոչ միայն իր շրջապատը եւ ընկերային լայն շրջանակը, այլ նաեւ` բոլոր կարիքաւորներն ու անտեսուածները, որոնց ձեռք կ՛երկարէր Քրիստափոր եւ կը փորձէր անոնց ցաւերը մեղմացնել: Ան կը հասնէր` կարիքաւորին, ծերին, որբին, կարօտեալին եւ անոնց համար ապրուստի լաւ պայմաններ կը փորձէր ստեղծել:

Գէորգ Փոնթիկեանը նաեւ ըսաւ, որ Քրիստափոր հաւատարիմ մնաց իր կոչումին եւ հանրօգուտ առաքելութեան, պատնէշի վրայ մնաց` ձգտելով միշտ լաւագոյնին, ճիգ չխնայեց` չքաւորի մը նեցուկ կանգնելու, արցունք մը սրբելու, ծեր մը հոգալու, պարզապէս ծառայութեան գոհունակութիւնը ունենալու համար եւ այս բոլորը կատարեց առանց խտրականութեան: Քրիստափորը մօտէն ճանչցողները կը հաստատեն, որ բարի, կիրթ, հայրենասէր եւ մտածող երիտասարտ մըն էր: Ան անյագ ընթերցող էր եւ հետաքրքրրուած էր պատմական, կրօնական, գրական եւ փիլիսոփայական նիւթերով: Ան տիրապետած էր մայրենիին եւ տոգորուած էր մայրենի լեզուով:

Գէորգ Փոնթիկեանը մէջբերեց Քրիստափորի դիմատետրեան կարգ մը գրառումները եւ մատնանշեց, որ յուզմունքին մէջ ուրախութիւն գտնելը որոշ չափով առաւելութիւն մըն է: Ան շնորհակալութիւն յայտնեց եւ բարձր գնահատեց Օգնայեան ընտանիքը, որ սիրայօժար ստանձնեց նիւթապէս սատարել կեդրոնի ընկերային ծառայութեան աշխատանքներուն: Այս ձեւով Օգնայեան ընտանիքը ուզեց անմահացնել իր զաւակին անմար յիշատակը: Ան հաստատեց, որ կը գոյատեւեն այն ազգերը, որոնք գիտեն վառ պահել իրենց ննջեցեալներուն յիշատակը: Գէորգ Փոնթիկեանը յայտնեց, որ ընդառաջելով Օգնայեան ընտանիքի առաջարկին` այսուհետեւ կեդրոնի ընկերային բաժանմունքը պիտի անուանուի «Քրիստափոր Օգնայեան ընկերային ծառայութեան բաժանմունք»:

Այնուհետեւ կատարուեցաւ բաժանմունքին քողազերծումը` ձեռամբ ԼՕԽ-ի Շրջանային վարչութեան ատենապետ Սիլվա Սապունճեանի եւ Օգնայեան ընտանիքի անդամներուն:

Ապա բոլորը համախմբուեցան կեդրոնի «Թնճուկեան» սրահին մէջ, ուր յաւուր պատշաճի խօսք արտասանեց ԼՕԽ-ի Շրջանային վարչութեան ատենապետ Սիլվա Սապունճեանը: Ան նշեց, որ Քրիստափոր անունը ինքնին իրենց հոգիներուն մէջ մեծ նշանակութիւն ունի եւ կ՛արթնցնէ յարգանքի, զոհաբերութեան եւ ազգասիրութեան ամենաթանկ յոյզերը: Քրիստափորի մասին տրուած հարազատ արձագանգները թոյլ տուին զինք հարազատօրէն ճանչնալ եւ ընտանիքին մօտ զգալ: Ան ըսաւ նաեւ, որ Օգնայեան ընտանիքը սերունդներէ ի վեր անսակարկ ծառայած է ԼՕԽ-ին, յատկապէս հանգուցեալին մեծ մայրը իր նուիրաբերումով օրինակ ծառայած է շատերուն: Ապա Սիլվա Սապունճեանը թուեց Քրիստափորի` ազգին եւ եկեղեցւոյ գանձարանին մատուցած ծառայութիւնները ՀՅԴ Զաւարեան ուսանողական միութեան, եկեղեցւոյ դպրաց դասին եւ Հայ եկեղեցւոյ համալսարանական ուսանողական միութեան ճամբով: Հայ գիրի հանդէպ իր սէրը արտայայտած է` աշխատակցելով «Ազդակ» օրաթերթին եւ նպաստած է միջազգային եւ Հայ դատի նիւթերու պատրաստութեան:

Սիլվա Սապունճեանը իր խօսքը եզրափակեց եւ ըսաւ, որ Քրիստափոր շատ բան ունէր տալիք ազգին, սակայն չարաբախտ արկածը խլեց զայն իր ընտանիքէն, ԼՕԽ-էն եւ իր ընկերներէն:

Ապա ԼՕԽ-ի Շրջանային վարչութեան ատենապետ Սիլվա Սապունճեանը ԼՕԽ-ի անունով յուշանուէր մը յանձնեց Քրիստափոր Օգնայեանի մօր:

Աւարտին, Օգնայեան ընտանիքին անունով շնորհակալական խօսք արտասանեց Սալբի Աննայեանը եւ կարդաց ինքնաբուխ արտասանութիւն մը, զոր գրի առած էր Քրիստափորի մահէն ետք: Քրիստափորի հարազատներէն Ալիս Իփրաճեանը նաեւ այս առիթով գրուած ինքնաբուխ այլ ասմունքով մը հանդէս եկաւ:

Մինչ պաստառին վրայ կը տողանցէին Քրիստափոր Օգնայեանի մտածումներն ու լուսանկարները, ներկաները անգամ մը եւս իրենց մխիթարական խօսքերով ցաւակցութիւն յայտնեցին տարաբախտ ծնողքին եւ ընտանիքին: