ԹՈՐԳՈՄ
Ֆութպոլի մէջ անգլիական այս ասոյթը կը նշանակէ` մարզիկը վերջ տուաւ իր ասպարէզին:
Անշուշտ որեւէ ասպարէզի վերջ տալը յուզախառն բան մը ունի իր մէջ, երբ հանգստեան չէ որ կը կոչուիս, այլ պայմաններու բերումով (ֆութպոլիստի պարագային վիրաւորուիլ կամ «ծերանալ»), կը լքես գոնէ երկու տասնամեակի ասպարէզդ:
Դժուար եւ անխուսափելի որոշում:
Համակիրներուն համար եւս յուզիչ է. տարիներէ ի վեր պաշտած մարզիկդ այլեւս պիտի չտեսնես խաղերու ընթացքին, պիտի չուրախանաս եւ պիտի չտխրիս անոր հետ, որ քու սիրած ակումբիդ յաջողութիւններու նուաճման մէջ կարեւոր մասնակցութիւն ունեցաւ, ձեւով մը` անոր հետ մեծցար…:
Գերմանիոյ ֆութպոլի ազգային հաւաքականի եւ Պայերն Միւնիխ ակումբի նախկին անդամ եւ խմբապետ Պասթիան Շուայնշթայկըր «կախեց իր կօշիկները», զանոնք աւելի քան 20 տարի գործածելէ ետք:
Պայերն Միւնիխի ֆութպոլի ակադեմիայէն անցնելով հիմնական կազմ, Պասթիան շուրջ 17 տարի որակաւոր ծառայութիւն մատուցանեց եւ հաւատարիմ մնաց իր խումբին, այնպիսի ժամանակ մը, երբ աշխարհի գրեթէ բոլոր մարզիկներն ու մարզիչները քանի մը տարին անգամ մը խումբ կը փոխեն, ոմանք մէկ տարուան մէջ` երկու խումբ…:
Վայրագ եւ սանձարձակ դրամատիրութեան իշխանութեան այս ժամանակաշրջանին իսկապէս գնահատելի եւ նոյնպէս դաստիարակիչ է չծախուիլը, խումբը չծախելը, մարդ եւ խաղ չծախելը, երբ այդ առուծախի միջոցով է, որ աստղաբաշխական գումարներ կը կուտակեն մարզիկը, անոր գործակալը եւ խումբին սեփականատէրերը:
Պասթիան նոյնպէս մաս կազմեց Գերմանիոյ ֆութպոլի ազգային հաւաքականին` 2004-2016 թուականներուն մասնակցելով 121 մրցումի, նշանակելով 24 կոլ եւ 2014 թուականին բարձրացնելով ֆութպոլի աշխարհի ախոյեանութեան բաժակը:
Վերջերս տեղի ունեցած հրաժեշտի մրցումին «Միւնիխ Ալեանց Արենա» մարզադաշտը լեցուցած համակիրները բոլորն ալ յուզուած էին, ոմանց աչքերը` արցունքոտ, որովհետեւ կօշիկները կը հանէր մարզիկ մը, որ ուրախութեան եւ հպարտութեան բազմաթիւ եւ բացառիկ պահեր պարգեւած էր իրենց` իր բարձր մակարդակի խաղարկութեամբ եւ մարզական վեհ ոգիով:
Ամէնէն կարեւորը` դաշտերէն այլեւս կը հեռանար ֆութպոլի մէջ ամէն բան նուաճած որակաւոր մարզիկ մը, որ օժտուած էր մարդկայի՛ն բարձր արժէքներով եւ ոգիով:
