Լիբանանեան քաղաքական բեմին վրայ արձանագրուած յայտարարողական հարթութիւնը երկիրը կ՛առաջնորդէ կրակի եւ արդարութեան արանքին: Խօսքը բնականաբար կը վերաբերի միջազգային դատարանի մօտալուտ վճիռին առիթով կատարուած տրամագծօրէն հակառակ ուղղութիւններ բովանդակող յայտարարութիւններուն:
Ներլիբանանեան հանգոյցներու վերագրուող կառավարութեան կազմութեան արգելակումի տեսութիւնը տեղի կու տար յաճախ` շրջանային մակարդակի վրայ արձանագրուող զարգացումներու հետ կապուած գործընթացներու հետեւանքային ազդեցութիւններու վարկածներուն: Այժմ ո՛չ միայն ներլիբանանեան-շրջանային, այլ նաեւ միջազգային նոր թնճուկներ կ՛աւելնան` միջազգային դատարանէն ակնկալուած վճիռին ընկալելիութիւնը քաղաքական տարբեր մօտեցումներու ենթարկելով: Մինչ, արաբական մամուլին մէջ կ՛երեւին Լիբանանի նկատմամբ Ուաշինկթընի նախապատրաստող պատժամիջոցներու մասին ենթադրական վերլուծումներ:
Կառավարութիւն կազմելու նպատակով բանակցային երթեւեկութեան տպաւորութիւնը կը ձգեն որոշ լուրեր, յայտարարութիւններ, այնուամենայնիւ տակաւին չէ գոյացած համոզում, որ համակողմանի համաձայնութեան առաջնորդող շրջափուլը մուտք գործած է երկիրը: Հաւաստիութիւն փոխանցող նախագահ-վարչապետ հանդիպումի եւ կառավարութեան կազմի անուանացանկի փոխանցումի լուրը ինքնին այս պայմաններուն մէջ կը թուի, որ բաւարար չէ ընթացակարգի գործնական փուլը անցնելու:
Անորոշ է նաեւ նախագահի յայտարարած 1 սեպտեմբերի ժամկէտը: Սահմանադրական ընթացակարգը նման կազմալոյծ վիճակներու համար որեւէ տնօրինումի ելք յայտնապէս չէ նախատեսած:
Միակ ելքը` տարածաշրջանային իրավիճակի եւ միջազգային նոր իրադրութիւններու ձեւաւորման առաջնորդող կացութեան քաղաքական ճիշդ ընթերցումի հիման վրայ կայանալիք համալիբանանեան գիտակցական կամքի դրսեւորումն է: Արտաքին այդ պայմաններուն վրայ կ՛աւելնան ֆինանսատնտեսական հեռանկար մթագնող ցուցանշային պատկերները եւ անոնց հետեւող ընկերային վիճակներու բարդացման միտումներու տեսանելիութիւնը:
Փոխզիջումնային մօտեցումը գերակայ հրամայական է լիբանանեան բոլոր կողմերուն, հոսանքներուն, կազմակերպութիւններուն համար: Միջհամայնքային համակարգը այստեղ ոչ թէ համայնքային հատուածականութեան գերադասումն է, այլ համայնքներու միջեւ փոխհասկացողութեամբ, փոխզիջումով ընդհանուր շահի առաջադրումը: Փոխադարձ զիջումը այս պարագային համայն Լիբանանի շահն է:
Ակնկալուած ընթացակարգը կը թուի, որ դիւրին չէ: Ներհամայնքային անհամաձայնութիւններու փարատում, որմէ ետք միջհամայնքային համախոհութեան գոյառման համար արագ միջոցառումներու որդեգրում: Արտաքին ալիքներու դիմակայման համար ներքին համախմբումի անհրաժեշտութեան գիտակցում. իսկ այս պարագային սահմանադրական համախմբուածութիւնը կ՛առարկայանայ կառավարութեան կազմութեամբ:
Այլապէս խաղը կը դառնայ վտանգաւոր. թէ՛ կրակին, եւ թէ՛ արդարութեան հետ խաղերը անպայման կ՛ունենան իրենց ծանր հետեւանքները: Միջազգային ընտանիքի անդամ Լիբանանը կառավարազուրկ կարգավիճակով դժուար թէ կարենայ յաղթահարել արտաքին-ներքին մարտահրաւէրները: Այլընտրանք չկայ. անյապաղ կազմե՛լ կառավարութիւնը:
«Ա.»
