ՊԵՏԻԿ
Մեծ համոզումով եւ գոհունակութեամբ կը թերթատեմ Հայ յեղափոխական դաշնակցութեան «Գործունէութեան ծրագիրը (Փլաթֆորմ)»-ը, հրատարակուած` 1990-ին, Լիբանանի Կեդրոնական կոմիտէի կողմէ, ու կը տեսնեմ այնքան հասուն եւ հեռատեսօրէն նկատի առնուած հիմքերը` կերտելու համար ազատ, անկախ Հայաստան մը, որ բոլորս կը ցանկանք: Նկատի առնուած են դիմագրաւելի նիւթեր, ինչպէս` քաղաքական, տնտեսական վարչական եւ, անշուշտ, հայրենիքի պաշտպանութեան, որոնք կը միտին կերտել առողջ եւ ապահով հայրենիք մը:
127-ամեայ կայտառ եւ գործունեայ ՀՅԴ-էն այսօր կը սպասուի դիմագրաւել եւ նեցուկ կանգնիլ հայրենիքին, մտահոգիչ մէկ երեւոյթին` հայրենիքէն արտագաղթի հոսքը նուազեցնելու, մանաւանդ` երիտասարդ սերունդին եւ ուսանողութեան մէջ:
Անապահով ու ծանր պայմաններու պատճառով ներգաղթած սուրիահայեր արդէն հաստատուած եւ գոհացուցիչ տնտեսութիւններ հիմնած են Հայաստանի մէջ` օրինակ դառնալով սփիւռքի զանազան երկիրներու մէջ իրենց կացութենէն դժգոհ ու տատամսող բոլոր հայերուն: Հայաստանը այն չէ, ինչ որ էր խորհրդային օրերուն: Ունինք հայրենիք մը, որ դռները լայն բացած է աշխարհի մէջ տարածուած մեր բոլոր հայրենակիցներուն դիմաց:
Մէկ դար առաջ հնչած «Դէպի Երկիր» կոչը ծնունդ տուաւ Ա. հանրապետութեան: Այսօր վերանորոգ «Դէպի Երկիր» կոչը պէտք է արթնցնէ բոլոր դժգոհ սփիւռքահայերը: Այլեւս պէտք չունինք տանջուելու օտար սառնամանիքներու մէջ կամ պարտադրուած` համակերպելու հնգամեայ անհաւասար պայմաններու: Մենք ունինք խոստմնալից հայրենիք մը, ուր կը շարժինք իբր «տնեցի» եւ ոչ` իբրեւ օտար գաղթական: 1990-ին մշակուած այդ «Փլաթֆորմ»-ը այսօր կը տեսնենք մասամբ արդէն իրագործուած ու իւրաքանչիւր ներգաղթող հայ իրեն հետ կրնայ տանիլ ու հոն մշակել իր արհեստը կամ մասնագիտութիւնը` ապահովելով իր ընտանիքին աստիճանաբար զարգացող տնտեսական վիճակը եւ մասնակից դառնալով հայրենիքի բարգաւաճման մարտահրաւէրին:
Եզրակացնելով` նախընտրելի է ըլլալ «տնեցի» եւ ոչ թէ` «օտար գաղթական»:
Արի՛ տուն…
