Մեր պաշտօնակից «Ալիք»-ը կը հաղորդէ, որ Եւրոպական խորհրդարանի անդամ եւ Արցախի հետ բարեկամութեան խմբակի ղեկավար Ֆրանք Էնկել նամակով մը դիմած է Ազրպէյճանի խորհրդարանի Արտաքին եւ միջխորհրդարանական յարաբերութիւններու յանձնաժողովի նախագահ Սամետ Սէյիտովին, «Եուրոնեսթ»-ի մէջ Ազրպէյճանի պատուիրակութեան ղեկավար Ֆուատ Մուրատովին եւ Եւրոպական Միութիւն-Ազրպէյճան խորհրդարանական համագործակցութեան յանձնաժողովի համանախագահ Ճաւանշիր Ֆեզիեւին, որոնք Արցախ այցելած Էնկելին եւ այլ եւրոխորհրդարանականներու դէմ Պաքուին սկսած միջազգային հետախուզութեան գծով նամակ մը յղած էին Եւրոպական Միութեան կառոյցներուն:
Ստորեւ` Էնկելի նամակէն ուշագրաւ հատուածներ.
Պարոնա՛յք, դուք կը կարծէք, թէ տեղին է մեղադրել Եւրոպական խորհրդարանի երեք ներկայացուցիչները` այն պարզ պատճառով, որ անոնք այցելած են Ղարաբաղ:
Նախ, պէտք է յայտարարեմ, որ կտրականապէս կը հերքեմ 2 մարտ 2017 թուագրուած ձեր նամակին մէջ ներկայացուած պնդումներն ու բացարձակ անհիմն մեղադրանքները:
Ազրպէյճանցի եւ հայ զինուորները սահմանին վրայ կը մահանան` հոն հրահրուող պատերազմին, եւ ոչ թէ խորհրդարանականներու այդ տարածքը այցելելուն իբրեւ հետեւանք: Անոնք կը մահանան, որովհետեւ մէկը չի յարգեր զինադադարը, որ պէտք էր յարգուէր 1994-ի մայիս 12-էն սկսեալ: Անոնք կը մահանան, որովհետեւ կայ մէկը, որ կը մերժէ զինադադարի պահպանման համար դէտեր տեղադրելու ԵԱՀԿ-ի ջանքերը:
Ինչ կը վերաբերի Ղարաբաղ այցելութեան, ապա միջազգային իրաւական որեւէ փաստաթուղթի մէջ չկայ որեւէ նշում այն մասին, թէ վիճարկելի տարածքներ կարելի չէ այցելել: Միջազգային իրաւունքի որեւէ սկզբունք չ՛արգիլեր նման այցեր: Որեւէ երկիր, Ազրպէյճանէն բացի, չի կրնար երեւակայել նման սկզբունքի մը գոյութեան մասին: Եւրոպական խորհրդարանը 18 ապրիլ 2012-ին վաւերացուցած իր բանաձեւով, բաւական պարզ կերպով սահմանած է, որ Եւրոպական Միութեան ներկայացուցիչներու Լեռնային Ղարաբաղ եւ յարակից գրաւեալ շրջաններ անսահմանափակ մուտքը անհրաժեշտութի՛ւն է:
Դուք պիտի չյաջողի՛ք, որովհետեւ եթէ մենք ենթարկուինք ձեր կամքին, ապա գիտակցաբար դէմ կանգնելով բարոյական սկզբունքներուն եւ եւրոպական արժէքներուն` պիտի համաձայնինք մեկուսացնել Ղարաբաղի ժողովուրդը արտաքին աշխարհէն ու պիտի նպաստենք ձեր անվերջանալի ջանքերուն` ճնշելու անոնց քաղաքական կամքի արտայայտութիւնը: Մենք այդպիսով նաեւ նպաստած պիտի ըլլանք Ղարաբաղի ժողովուրդը մոռացութեան տալու, լքելու եւ անոր գոյութիւն ունենալու իրաւունքը մերժելու ջանքերուն: Մենք այդ մէկը չե՛նք կրնար ընել:
Ես աչք չեմ փակեր այն տառապանքին դիմաց, զոր պատերազմն ու ներքին տեղահանումները պատճառած են Ազրպէյճանի ժողովուրդին: Սակայն այդ տառապանքը բուժելու համար, 1992-1994 տարիներու պատերազմը` իր խաղաղութեան համաձայնագիրով, պէտք էր յանգեցնէր յստակ եզրի, եւ ոչ թէ յաջորդ պատերազմի մը նախապատրաստութեան: Դուք յամառօրէն կը շարունակէք զիս եւ Ղարաբաղի հարցին մէջ ներգրաւուած իմ պաշտօնակիցներս նկատել յանցագործներ: Այս հանգամանքներուն մէջ դուք պէտք է ընդունիք, որ ես եւ Եւրոպական ու ազգային խորհրդարաններու բազմաթիւ պաշտօնակիցներս, որոնց հետ նոյնպէս կը վերաբերիք, պէտք է ձեր եւ ձեր իշխանութիւններուն վարքագիծին պատշաճ ուշադրութիւն հրաւիրեն: Սա՛ է միակ ուղին պաշտպանուելու ձեր կամայական սպառնալիքներէն: