ԱԲՕ ՊՈՂԻԿԵԱՆ
Կարծես մեզ պատած է ամօթխածութիւն մը, որ կը խանգարէ հանուր ազգին յայտարարել, թէ կը դիմագրաւենք ճգնաժամային կացութիւն, ինչի համար պէտք է արտակարգ միջոցներու դիմենք, իսկ եթէ չունինք այդ միջոցները, փորձե՛նք, կը ներէք, ո՛չ, աշխատի՛նք ստեղծել:
Անմիջական կարիքներու համար անմիջական հանգանակային արշաւներ կը կատարենք: Այդպէս է մեր սովորութիւնը, այդպէս եղած է միշտ, եւ եթէ մեր մտածելակերպը ու գործելաոճը չփոխենք, ապա նոյն ձեւով ալ պիտի շարունակենք աշխատիլ` առանց երկար ժամկէտի համար, հետագայ նոյնօրինակ կամ նոյնիսկ աւելի՛ ծանր սպառնալիքներ դիմագրաւելու համար ծրագիր ունենալու, մշակելու եւ անոր իրագործման ձեռնարկելու:
Անմիջական կարիքներու արշաւը սկսած է, սակայն ցարդ արդիւնքները այնքա՛ն ալ սրտապնդիչ չեն թուիր ըլլալ: Հաւանաբար տակաւին մեր կառոյցներն ու լայն հանրութիւնը ժամանակի կարիքը ունին անդրադառնալու, թէ ի՛նչ տարողութեամբ խնդիրներ կը դիմագրաւենք. անոնց շարքին`
ա.- Նահատակ եւ վիրաւոր զինուորներու ընտանիքներուն անմիջական եւ երկարատեւ ապահովում երաշխաւորել,
բ.- Հայոց բանակի սպառազինութեան բացերը փակել:
Թէ ինչպէ՛ս դուրս պիտի գանք այս երկու անմիջական հարցերը լուծելու պարտաւորութենէն, ժամանակը ցոյց պիտի տայ: Պէտք է գիտակցինք սակայն, որ այս պարագային ձախողութիւն կամ կիսատ-պռատ արդիւնքներ ընդունելի չե՛ն, պէտք է բացառուի՛ն: Յաջողութիւն ապահովելու համար այս հանգանակային արշաւին գլուխը ամէնուր պէտք է կանգնին այդ գործին ատակ, հեղինակութիւն եւ օրինականութիւն ունեցող գործիչներ, ազգայիններ:
Երկարաժամկէտ ծրագիրները եւս հրապարակելու, անոնց գործադրութեան հիմքերը բացատրելու ամէնէն յարմար պահն է ասիկա: Կարելի է մտածել անձեռնմխելի հիմնադրամի մը մասին, որ շարունակ պէտք է մեծնայ եւ միայն ու միայն ծանրագոյն ճգնաժամի պահուն օգտագործուի: Այս հիմնադրամը պէտք է կայանայ եւ ուռճանայ հասնելու համար այնպիսի աստիճանի, որ կարենայ վճռակա՛ն բարեփոխում իրագործել վիճակին մէջ:
Այսպիսի հիմնադրամ ունենալու մասին խօսած ենք, երազած ենք, իսկ հիմա եկէք` գործադրե՛նք:
