Ֆրանսայի Սահմանադրական դատարանը աջակցեցաւ Ողջակիզման ժխտումը քրէականացնող օրէնքին, որովհետեւ, ըստ դատարանին, Համաշխարհային Բ. պատերազմի ընթացքին գործադրուած հաւաքական բնաջնջումը մարդկութեան դէմ այլ ոճիրներէն «տարբեր բնոյթ»-ի է:
Թուաբանութեան ուսուցիչ մը գործէ վտարուած էր դատապարտելուն համար Ողջակիզումը քրէականացնող օրէնքը` նշելով, որ այդ օրէնքը անիրաւ կերպով կը պատժէ անոնք, որոնք կասկածի տակ կ՛առնեն կամ կը մերժեն Ողջակիզումը, սակայն ոչ մարդկութեան դէմ մնացեալ ոճիրները:
Սահմանադրական դատարանը վճռեց, որ նացիներուն կողմէ գործադրուած Ողջակիզումը «ինքնին ցեղապաշտական եւ հակասեմական բնոյթի է», աւելին` գործադրուեցաւ ֆրանսական հողամասերու վրայ: