«Ընկեր»-ն Ու Դաշնակցութիւնը

ՆԺԴԵՀ ՄԿՐՏԻՉԵԱՆ

«Ընկեր»  բառը բացատրելը այնքան ալ դիւրին չէ, որովհետեւ անոր իմաստը կը զգանք ու կ՛ապրինք:

Բառարանի սահմանումը պարզ է` «Մտերիմ, բարեկամ, ծանօթ, գաղափարով համախոհ, գործակից, օգնական», սակայն պէտք չէ բաւարարուիլ բառացի սահմանումով:

«Ընկեր» բառը կը գործածուի հոն, ուր մէկէ աւելի անհատներ կան. կեանքի ընկեր, գործընկեր, դասընկեր, կուսակցական ընկեր…

Կ՛ըսուի` չկայ լաւ ու վատ ընկեր, որովհետեւ ոչ մէկ ժխտական իմաստ ունի ընկեր բառը:

Հարստութիւն են ընկեր ունենալը, ընկեր ըլլալն ու ընկերասիրութիւնը: Մինակ է այն անձը, որ ընկեր չունի:

Ինչպէս նշեցինք, կան զանազան ընկերներ, որոնցմէ մէկն է կուսակցական ընկերը:

Հայ յեղափոխական դաշնակցութեան անդամները կը կոչուին ընկերներ, կուսակցական ընկերներ, դաշնակցական ընկերներ:

Վերոյիշեալ սահմանումին մէջ տեսանք, թէ ընկերը նաեւ գաղափարով համախոհն է, սակայն այս չէ միակ պատճառը, որ մենք կը կոչուինք ընկերներ:

Ինչպէս գիտենք, Դաշնակցութեան գաղափարական հիմքը ընկերվարութիւնն է, եւ բոլոր ընկերվարական շարժումներու, կուսակցութիւններու անդամները զիրար կը կոչէին ընկեր` «comrade», որովհետեւ այդ օրերուն  կարիքը կար դիմելու զիրար առանց ընկերային դասակարգը նշելու, ինչպէս նաեւ` ամրապնդելու իրենց միջեւ գոյութիւն ունեցող գաղափարական կապը:

Մենք ալ նոյնպէս զիրար ընկեր կը կոչենք:  Գեղեցիկ երեւոյթ մըն է այս բառին  գործածութիւնը  Դաշնակցութեան մէջ:

«Ընկեր». պարզ բառ մը` խոր իմաստով:

Այս բառը իր մէջ կ՛ամփոփէ կուսակցական կեանքի ջերմութիւնն ու  մթնոլորտը:

Բառ մը, որ մեր ուսերուն կը դնէ պարտականութիւն:

Բառ մը, որ կ՛օգտագործուի 125 տարիներէ ի վեր:

«Դաշնակցական ընկեր»-ը յեղափոխական ընկեր է, գաղափարի ընկեր, զէնքի, պայքարի, կռիւի, ժողովի ընկեր:

«Դաշնակցական ընկեր»-ը 125 տարեկան է, ապրած` այս կուսակցութեան զանազան հանգրուանները, փառքի, ինչպէս նաեւ դժուար ու դաժան օրերը:

«Դաշնակցական ընկեր»-ը կեանքի ընկեր է, նոյն նպատակին հաւատացող, նոյն տեսլականը ունեցող, նոյն գաղափարին  համոզուած անհատներուն:

Ընկեր ըլլալ կամ ունենալը կը պարտադրէ ընկերասիրութիւն` սիրել եւ յարգել:

Դաշնակցական ընկերը աւելի եւս պէտք ունի ընկերասիրութեան, որովհետեւ ան պարզ ընկերէ մը շատ աւելին է: Ընկերասիրութեամբ կուսակցական գործը առաւել եւս կը զարգանայ: Ընկերասիրութեամբ կարելի կ՛ըլլայ յաւելեալ նուաճումներ ձեռք ձգել, նոր յաղթանակներ կերտել:

125-ամեայ այս կուսակցութեան պատմութեան մէջ կը տեսնենք, թէ ընկերասիրութիւնը ներկայ եղած է մեր ընկերներուն մօտ կուսակցութեան ամենադժուար, ինչպէս նաեւ ամենալաւ օրերուն:  Դաշնակցական ընկերները, ըլլան պատերազմի դաշտին վրայ կամ ակումբի մէջ, ըլլան անոնք խնճոյքի կամ ժողովի մէջ, միշտ եղած են ընկերասէր, յարգանքով մօտեցած իրարու: Սակայն կարելի չէ մոռնալ, թէ  շատ անգամներ զանազան պատճառներով ընկերասիրութիւնը նուազած է, ընկերութիւնը վտանգուած:

Բայց միշտ ալ  յիշած ենք, թէ  մէկ կուսակցութեան անդամ ենք, մէկ կուսակցութեան ընկերներ: Այլ խօսքով` մէկ ընտանիք, ուր պէտք է ջերմ ու մտերիմ մթնոլորտ:  Ունինք նոյն տեսլականը, նոյն նպատակը:

125 տարիներ գոյատեւած այս կուսակցութիւնը այսօր աւելի եւս պէտք ունի հաւատարիմ ընկերներու, որովհետեւ փոխուած են ժամանակները, փոխուած են մարտահրաւէրները, փոխուած են նաեւ ընկերութեան ըմբռնումները:

Պէտք չունինք կեղծաւոր անձերու, որոնք ընկեր բառին տակ պահուըտած` կը փորձեն խանգարել ու քանդել միասնակամութիւնը:

Մենք պէտք ունինք ընկերներու, որոնք պատրաստ են միասնաբար կազմելու մէկ բռունցք, դաշնակցակա՛ն բռունցք:

Պէտք չունինք կեղծաւոր անձերու, որոնք ընկեր բառին տակ պահուըտած կը քննադատեն աշխատանքը` քննադատելու սիրոյն, փոխարէնը ոչ մէկ գործ կատարելով:

Պէտք ունինք ընկերներու, որոնք պատրաստ են միասնաբար աշխատելու եւ միասնաբար պայքարելու: Ընկերներ, որոնք խօսելէ աւելի` կ՛աշխատին ու կը գործեն:

Նորագիր ընկերներէն մինչեւ ամենաերէցը, այսօր պէտք է քննենք, թէ որքանով կը կատարենք մեր ընկերութիւնը, թէ` որքանով ընկերասէր ենք: Քննենք, թէ որքանով հաւատարիմ կը մնանք այս մեծ կուսակցութեան, որ գոյատեւած է  ու պիտի գոյատեւէ:

Վերաստեղծենք դաշնակցական ընտանիքի ջերմութիւնը:

Վերականգնենք մեր միասնակամութիւնը:

Վերականգնենք մեր ընկերութիւնը` հաւատալով դաշնակցական գործին, չհետեւինք անձերու, այլ հետեւինք կուսակցութեան եւ ընկերաբար, ընկերասիրութեամբ, դաշնակցական ընկերներով կերտենք նոր ամեակներ: