Անուշիկ Մէմէիս Յիշատակին, (Մարիցա Գալայճեանի Մահուան Քառասունքին Առիթով)

Շատ դժուար է գրել տողեր անձի մը մասին, որուն բացակայութիւնը ընդունիլը շատ դժուար է կամ աւելի ճիշդ` անկարելի:

Սիրելի՛ Մէմէ,

Կ՛ուզեմ նախ ըսել, որ շատ-շատ կը սիրեմ քեզ եւ արդէն շատ կարօտցած եմ:

Տակաւին չեմ կրցած հաւատալ, որ դուն արդէն մեզմէ առյաւէտ հեռացած ես… Կը փորձեմ ինքզինքս համոզել, որ դուն հիմա աւելի լաւ կը շնչես, քեզի լաց պատճառող ցաւերդ չկան եւ մարմինդ արդէն հանդարտ է:

Շատ կ՛ուզէի մօտդ ըլլալ այդ ցաւերուդ ատեն, գաւաթ մը ջուր տայի, փաթթուէի քեզի ու ըսէի, թէ որքա՜ն կը սիրեմ քեզ: Թերեւս այդ ձեւով քիչ մը մեղմացուցած կ՛ըլլայի ցաւերդ: Դժբախտաբար չունեցայ այդ առիթը, անուշիկ Մէմէ՛ս, բայց գիտեմ, որ դուն ինծի լաւ կը հասկնաս եւ կը ներես, մանաւանդ որ հասկնալն ու ներելը քու բնաւորութեանդ յատուկ գիծերէն են:

Միշտ ժպտուն, համեստ ու համբերատար էիր:

Անսահման սէր ու գուրգուրանք ունէիր զաւակներուդ, մանաւանդ թոռներուդ նկատմամբ: Բոլորս բախտաւոր ենք քեզ մեր կեանքին մէջ ունենալով:

Տակաւին կար աւելի՛ն, նուիրուած էիր նաեւ քու ազգիդ, որուն ծառայեցիր ԼՕԽ-ի ճամբով, երկար տարիներ ըլլալով անդամը այն միութեան, որ հասաւ բոլոր անոնց, որոնք կարիքը ունէին նեցուկի, աջակիցի, օժանդակողի: Վստահաբար մեծ գոհունակութիւն կ՛ապրէիր ԼՕԽ-ի գործունէութեան ճամբով հասնելով ծերին, հիւանդին, ընկերային հարցեր ունեցողին` փորձելով անոնց դէմքերուն վրայ ժպիտ եւ գոհունակութիւն դրոշմել:

Երանի նոյն երկրին մէջ ապրած ըլլայինք, անուշիկ Մէմէ: Մեր հանդիպումները միշտ եղած էին ժամանակաւոր, սակայն անմոռանալի յուշերով լեցուն:

Երբեք չեմ կրնար մոռնալ մանաւանդ, որ ես, քոյրս` Նանօրը եւ եղբայրս` Լեւոնը որքա՛ն անհամբեր կը սպասէինք գիշեր ըլլալուն, որպէսզի դուն նոր պատմութիւն մը պատմելու սկսէիր մեզի, առանց մոռնալու քու պատրաստած պանիրն ու հացը:

Թոռներուդ հետ ժամանակ անցընելը քեզի համար մեծ երջանկութիւն էր:

Անուշիկ Մէմէ՛ս, շատ ուրախ էիր Լեւոնին վկայական ստանալուն համար, ուրախ եմ, որ կարողացար խօսիլ Լեւոնին հետ, քու ջերմ խօսքերդ եւ մաղթանքներդ փոխանցեցիր իրեն: Անշուշտ ձայնէդ զգալի էր, թէ որքա՛ն արցունք կը հոսէին այտերէդ վար:

Քու գեղեցիկ յիշատակներդ միշտ վառ պիտի մնան մեր սրտերուն մէջ եւ, հակառակ անոր որ մենք քեզ պիտի չտեսնենք ասկէ ետք, բայց եւ  այնպէս դուն միշտ վառ ու օրհնաբեր ներկայութիւն պիտի ըլլաս բոլորիս մտքերուն եւ հոգիներուն մէջ:

Քեզ ամուր համբուրող`

ՑՈԼԵՐ ՍՏԵՓԱՆԵԱՆ