ՆԱՆԷ ԱՒԱԳԵԱՆ
Վահէ Պէրպէրեանն ընթերցողներին ներկայացրեց իր «Յանուն Հօր Եւ Որդւոյ» երգիծական վիպակի անգլերէն տարբերակը (In the Name of the Father and Son): Լոս Անճելըսի գողտրիկ ճաշասրահներից մէկում` «Մոմետ»-ում, յուլիսի 13-ին, Վահէ Պէրպէրեանի գրքի շնորհահանդէսն ուղեկցուեց բազմաշնորհ արուեստագէտի հետ անկեղծ զրոյցով, որ վարում էր սիրուած ամերիկահայ երաժիշտ Սերժ Թանքեանը:
1999թ.ին տպագրուած «Յանուն Հօր եւ Որդւոյ» վիպակը ժամանակին մեծ հնչեղութիւն է ունեցել: Գրքի առանցքում Պէյրութից Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներ ներգաղթած հօր եւ որդու պատմութիւնն է, որոնց համար արժէքների ու աշխարհայեացքների տարբերութիւնն աւելի է խորանում` պայմանաւորուած նոր երկրի մշակութային առանձնայատկութիւններով: Հայրը, որ մեծ գրքասէր էր եւ նոր երկիր էր տեղափոխել իր նախկին գրախանութի հարիւրաւոր գրքերը, մտահոգութիւն ունի, թէ ո՛ւմ պէտք է ժառանգի դրանք` նկատի ունենալով ազգային ժառանգութիւնը: Հօր տարաձայնութիւնները որդու կենսակերպի հետ եւս մէկ հարցում են արտայայտւում. վերջինս իրենց համատեղ կացարանում օթեւան է տրամադրում մարմնավաճառի:
Վահէ Պէրպէրեանը նշում է, որ 70-ականների վերջին հայ ներգաղթեալների կեանքից դրուագներ ներկայացնող այս վիպակն արդիական է նաեւ այսօր, երբ տարբեր երկրներից Ամերիկա գալով` սերունդների միջեւ առկայ անդունդը շատ արագ խորանում է: Սա էլ առիթներից մէկն է, որ Պէրպէրեանը որոշում է թարգմանել գիրքն անգլերէնի` կատարելով նաեւ անգլիախօս ընկերներին տրուած վաղեմի խոստումը:
Սերժ Թանքեանի հարցին, թէ արդեօք թարգմանութեան արդիւնքում բնօրինակից շեղումներ եղե՞լ են, Վահէ Պէրպէրեանը նշեց, որ դա թերեւս անխուսափելի էր. «Միլան Քունտերան ասում էր, որ թարգմանութիւնը նման է կնոջ` այն գեղեցիկ է, սակայն` անհաւատարիմ: Մարքեսն էլ մի անգամ նշել էր, որ իր գրքերի անգլերէն թարգմանութիւններն աւելի լաւն են, քան բնօրինակները: Ես փորձել եմ լինել այս երկուսի մէջտեղում` մնալ հաւատարիմ բնօրինակին, բայց միաժամանակ, հաշուի առնելով իմ իսկ անձի փոփոխութիւնները 1999-ից մինչ 2013, 14 տարիների ընթացքում, որոշ փոփոխութիւններ անխուսափելի էին», նշեց արուեստագէտը:
Մենախօսութեան ժանրի կատակերգակ դերասան, վերացապաշտ գեղանկարիչ, գրող Վահէ Պէրպէրեանը խոստովանեց, որ ուրախ է լինում, երբ իրեն ճանաչում են իր վիպակների ու պատմուածքների միջոցով. «Ինձ լիարժէք ճանաչելու լաւագոյն ձեւը գրքերս են: Դրանք նաեւ ինքնակենսագրականներ են, որ` «Յանուն Հօր եւ Որդւոյ» վիպակում արտայայտուել են մասնաւորապէս Պէյրութին վերաբերող հատուածներում եւ իմ անձի ձեւաւորման վրայ գրքի ազդեցութիւնը նկարագրելիս», խոստովանում է Պէրպէրեանը: «Հայրս մեծ գրքասէր էր, գրքամոլ, եւ ես մեծացել եմ մէկ սենեականոց բնակարանում, որտեղ սակայն հարիւրաւոր գրքեր կային: Մանկական ամենավառ յիշողութիւններիցս է գրքի հոտը. ամէն անգամ երբ հայրս նոր գիրք էր գնում եւ բերում տուն, ես մեծ հիացմունք էի ապրում, մանաւանդ յիշում եմ Խորհրդային Հայաստանից ստացուած գրքերը, որոնք յատուկ հոտ ունէին», յիշողութիւնները կիսեց Պէրպէրեանը:
Գիրքն, ըստ արուեստագէտի, հայկական մշակոյթի խորհրդանիշն է: «Գրաւոր խօսքն է, որ պահպանում է մշակոյթը, պատմութիւնը, գրականութիւնը»: Վահէ Պէրպէրեանն իր գործերում արտայայտում է մտահոգութիւնները, որոնցից առանձնացնում է ազգային մշակոյթի ապագայի հարցը:
«Յանուն Հօր եւ Որդւոյ»-ն թարգմանել է Վահէ Պէրպէրեանը, խմբագրումն իրականացրել են Արա Մկրտչեանն ու Լէոն Ֆերմանեանը: Հեղինակը թարգմանութեանը մօտեցել է ստեղծագործաբար. Սերժ Թանքեանի հարցմանը, թէ ի՛նչ է նշանակում անգլերէն «ֆլարքինկ» բառը, Վահէ Պէրպէրեանը ներկայացրեց իր մեկնաբանութիւնը. «Թարգմանելիս հասկացայ, որ չկայ համապատասխան բառ մի երեւոյթի, երբ միտումնաւոր ինչ որ բան ես անում` հաստատ իմանալով, որ այն սխալ է, եւ ի վերջոյ քեզ վնաս է պատճառելու: Արդիւնքում ստեղծեցի նոր բառ», իրեն բնորոշ հումորով ամփոփեց արուեստագէտը:
Երեկոյի աւարտին Վահէ Պէրպէրեանը մակագրութիւններ բաժանեց: Առցանց, գիրքը կարելի է ձեռք բերել Վահէ Պէրպէրեանի կայքից:
