ՅԱՐՈՒԹ ՉԷՔԻՃԵԱՆ
«Ուաշինկթըն կը հերքէ Անգարայի հետ համաձայնութեան մը գոյութիւնը: Միացեալ Նահանգներու արտաքին գործոց նախարարութեան բանբեր Ճոն Քըրպի հերքեց Թուրքիոյ եւ Միացեալ Նահանգներուն միջեւ Սուրիոյ մէջ ապահովական գօտի ստեղծելու շուրջ համաձայնութեան մը գոյութիւնը» («Ազդակ» 29 յուլիս 2015) եւ «միւս կողմէ, Օպամա-Էրտողան հեռաձայնային հաղորդակցութեան մը ընթացքին Թուրքիա համաձայն գտնուեցաւ Ինճիրլիքի զօրակայանը բանալու ՏԱՀԵՇ-ի դէմ պայքարող դաշնակից ուժերուն դիմաց» («Ազդակ» 25 յուլիս 2015): Յայտնի է, որ ցարդ Թուրքիա կը մերժէր Ինճիրլիք օդակայանը օգտագործել ՏԱՀԵՇ-ի դէմ:
Յատկանշական է, որ այս երկու լուրերուն նախորդեց շաբաթ մը առաջ Հայաստանի «Արմենիա» պատկերասփիւռի կայանի լուրերու հաղորդումին ժամանակ Միացեալ Նահանգներու պետական գործակալութեան «Ամերիկայի Ձայն»-ի պատկերասփռուած մէկ հաղորդում-զրոյցը փաստաբան Վարդգէս Եղիայեանի հետ: Ան յայտնեց, որ երեք ամերիկահայեր` Ռիթա Մահտեսեան, Անայիս Յարութիւնեան եւ Ալեքս Պաքալեան կալուածաթուղթերը ունին Ատանայի Ինճիրլիք ռազմակայանի շուրջ 500000 քմ հողին եւ անոնք դատ բացած են Լոս Անճելըսի 9-րդ շրջանի դատարանին մէջ` վերստանալու համար ապօրինի կերպով բռնագրաւուած իրենց կալուածները: Ան յիշեցուց նաեւ նման դատի մը մասին, որ կը սպասէ Ամերիկայի Գերագոյն ատեանի վճիռին:
Կարելի չէ անտեսել վերեւ յիշուած երեք պատահարներուն իրերայաջորդականութիւնը: Ժամանակագրական զուգադիպութիւ՞ն, թէ՞ դիւանագիտական ճնշում` օգտագործելով հայկական գործօնը:
