Իւրաքանչիւր ընկերոջ կորուստ մեծ ցաւ է մեզի համար, այդ պատճառով ալ կ՛ուզենք մեր յարգանքի տուրքը մատուցել: Աւելի քան ամիս մը առաջ Սիս շրջանը կորսնցուց իր հաւատաւոր ընկերներէն Աբօ Ունանեանը:
Բոլորին ծանօթ պարտաճանաչ Աբօ Ունանեան կանուխ տարիքէն անդամակցած եւ երկարատեւ ծառայութիւն մատուցած է իր պատկանած կուսակցութեան: Քաջ գիտէր, թէ ՀՅԴ-ի ճամբով կրնար ժողովուրդին կարիքներուն հասնիլ: Ան երբեք չվարանեցաւ եւ Լիբանանի քաղաքացիական պատերազմի օրերուն կանգնեցաւ հայաբնակ թաղերու ինքնապաշտպանման առաջատար դիրքերու վրայ, յատկապէս մնայուն ներկայութիւն եղաւ շրջանիս ծուխի Ս. Սարգիս եկեղեցւոյ «դիրք»-ին վրայ:
Մեզմէ ով չի յիշեր ընկերոջ ամէնօրեայ ներկայութիւնը Ազիրեան ակումբին մէջ: Երբ գործէն տուն վերադառնար, քիչ անց ուղղակի կ՛ուղղուէր իր երկրորդ բնակարանը, ուր ընկերներով կը զրուցէր եւ կը բաժնեկցէր ազգային միութենական մտահոգութիւններ:
Վերջին տարիներուն անհանգստութեան պատճառով ֆիզիքապէս բացակայ էր ակումբէն, բայց եւ այնպէս երբ որ ընկերները հանդիպէին իրեն, առաջին հարցումը կ՛ըլլար` ակումբն ու տղաքը ինչպէ՞ս են. իր պարտաճանաչութեան գիտակցութիւնը զինք կը մղէր, հակառակ անթացուպով ըլլալուն, ինչպէս երիտասարդութեան, այդպէս ալ անհանգստութեան շրջանին եկեղեցւոյ մայր պողոտայի դրան առջեւ «պահակ»-ի մը նման արթուն աչք դառնայ:
Ան իր պայքարունակ ոգին կարողացաւ փոխանցել իր զաւակներուն, որոնք իրենց կարգին կը շարունակեն ծառայել կուսակցութեան:
Վերջին անգամ ըլլալով գրուած այս տողերը ճշդապահ եւ պարտաճանաչ ընկերոջ մը համար հաւանաբար ըլլան ամփոփ, սակայն իրենց խորքով շատ բան ունին փոխանցելիք երիտասարդ սերունդներուն, որոնք պիտի շարունակեն նոյն ամուր կամքով պայքարիլ եւ քալել ՀՅԴ-ի ճամբով:
Աստուած հոգիդ լուսաւորէ:
Հողը թեթեւ գայ վրադ ընկեր Աբօ:
ԸՆԿԵՐ ՄԸ
